Ο Χημικός Μηχανικός σε όλους τους τομείς όπου δραστηριοποιείται (μελέτη, κατασκευή βιομηχανία), καλείται να υπερασπιστεί τον κοινωνικό του ρόλο αποσκοπώντας στη διατήρηση και βελτίωση του φυσικού περιβάλλοντος και της ανθρώπινης ζωής μέσα σε αυτό και μέσα στο χώρο εργασίας. Τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα της διατροφικής βιομηχανίας, ο ανεπαρκής σχεδιασμός και διαχείριση των οικιακών αποβλήτων που συνεχώς πολλαπλασιάζονται εξαιτίας των καταναλωτικών προτύπων που επιβάλει η αγορά, η μη ορθή διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων από τις βιοτεχνίες και τις βιομηχανίες για λόγους εξοικονόμησης κόστους αλλά και φαινόμενα όπως η ρύπανση του αέρα με διοξίνες στο Θριάσιο ή του υδροφόρου ορίζοντα με εξασθενές χρώμιο και βαρέα μέταλλα στην Αττική και τη Βοιωτία είναι μεταξύ άλλων ζητήματα που μας αφορούν άμεσα. Σε ένα περιβάλλον εργοδοτικής πίεσης για αύξηση της παραγωγής, λιγότερους εργαζόμενους, περισσότερη εργασία και χαμηλότερα λειτουργικά κόστη, καλούμαστε καθημερινά να υπερασπιστούμε τουλάχιστον την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, την ύπαρξη και χρήση Μ.Α.Π. για όλους τους εργαζόμενους, την τήρηση βιβλίων Τεχνικών Ασφαλείας και Μέτρων Εργοταξίου, τη συνεχή ενημέρωση και εκπαίδευση των εργαζομένων σε θέματα Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας. Παρόλα αυτά και η υφιστάμενη νομοθεσία δεν αρκεί. Χρειάζεται μια ριζικά διαφορετική πολιτική η οποία θα τάσσεται υπέρ των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας, των εργαζόμενων και του φυσικού περιβάλλοντος.
Η αδιάβλητη στάση μας ως τεχνικοί σε όλους τους χώρους δουλειάς απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, διαμορφώνει τις συνθήκες εκείνες, όπου θα μπορούμε να μιλάμε για μείωση των εργατικών ατυχημάτων, για μείωση των ρύπων και των αποβλήτων, για βελτίωση εν τέλει των συνθηκών εργασίας και για προστασία της ανθρώπινης ζωής. Είναι έτσι φανερό πως αυτή η θέση ευθύνης θα πρέπει να προστατεύεται από το κράτος με ειδικούς νόμους και να μην θεωρείται ο μηχανικός αποδιοπομπαίος τράγος για τις εργοδοτικές παρανομίες. To TEE, καθώς και ο ΠΣΧΜ, θα πρέπει να αναθεωρήσουν τη λογική τους σε μια κατεύθυνση προστασίας και νομικής κατοχύρωσης, με έμφαση και προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη, των συναδέλφων που εργάζονται σε θέσεις όπως αυτές του Τεχνικού Ασφαλείας καθώς πολλές φορές ο Τ.Α είναι ταυτόχρονα υπάλληλος της επιχείρησης-οπότε και άμεσα εξαρτώμενος από τον εργοδότη-, είτε εργάζεται με άθλιες εργασιακές συνθήκες σε κάποια ΕΞΥΠΠ, οι οποίες έχουν πολλ/στεί εκμεταλλευόμενες την απουσία δημοσίου φορέα υπηρεσιών Υγιεινής και Ασφάλειας. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να απαιτηθεί επίσης η αύξηση των απαιτούμενων ωρών απασχόλησης των Τ.Α, η υπογραφή συλλογικών συμβάσεων που θα τους καλύπτουν, η πλήρης ανεξαρτητοποίησή τους από την εργοδοσία και η απαγόρευση στους εργοδότες να είναι-σε κάποιες περιπτώσεις-και Τ.Α. Τέλος θεωρούμε απαράδεκτο οι Τ.Α. να «ενοικιάζονται» κάθε φορά μόνο για την υπογραφή τους, γεγονός που συμβαίνει πολύ συχνά σε διάφορες επιχειρήσεις, ενώ πρέπει να θεωρείται αυτονόητο ότι κάθε εγκατάσταση οφείλει να απασχολεί δικό της Τ.Α.. Ο ρόλος των συναδέλφων Χημ. Μηχανικών θα πρέπει να προτάσσει το κριτήριο της κοινωνικής ωφέλειας ενάντια στις λογικές του κέρδους και της ανταποδοτικότητας και με αυτό το σκεπτικό η Αριστερή Συσπείρωση Χημικών Μηχανικών αγωνίζεται ενάντια στις αυθαιρεσίες της εργοδοσίας, στους αντεργατικούς νόμους των κυβερνήσεων, στην αδράνεια, την υπολειτουργία και τη συρρίκνωση της Επιθεώρησης Εργασίας αλλά και στην απάθεια των ΤΕΕ και ΠΣΧΜ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου