Στις 19.09.2011, στο ΔΣ του ΠΣΧΜ, ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΚΕ Α. Αθανασόπουλος με αχαρακτήριστες εκφράσεις και ύβρεις επιτέθηκε ΑΝΑΙΤΙΑ και ΑΠΡΟΚΛΗΤΑ στο συνάδελφο και συναγωνιστή Μανόλη Αθανασίου, συνδικαλιστή Χημικό Μηχανικό στην ΑΣΠΡΟΦΟΣ Α.Ε. και μέλος του σχήματος της ΑΣΕΧΜ στον ΠΣΧΜ, τον οποίο και επιχείρησε να προπηλακίσει με τη βοήθεια και του ταμία του Συλλόγου Βασίλη Αναλυτή και αρχισυντάκτη της περιοδικής έκδοσης του Συλλόγου, ο οποίος όχι μόνο δεν έχει προχωρήσει σε ενημέρωση για τα οικονομικά του συλλόγου αλλά εκδίδει το περιοδικό χωρίς την ενημέρωση του συνόλου των μελών της συντακτικής, σε αγαστή συνεργασία με τη ΔΗΠΑΜ και τη Συνεργασία. Παρατάξεις τις οποίες καλούμε να πάρουν επιτέλους ξεκάθαρη θέση για τον τρόπο με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ διοικεί τον σύλλογο
Πρόκειται περί ενός χαρακτηριστικού παραδείγματος εργατοπατέρα συνδικαλιστή, χειροκροτητή της κυβερνητικής πολιτικής και κλακαδόρου υποψήφιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, γνωστού για το ποιόν του στους εργαζόμενους των ΕΛΠΕ. Ο άνθρωπος αυτός προσπαθώντας καθ' έξιν να υποβαθμίσει την πολιτική αντιπαράθεση σε προσωπικές αντεγκλήσεις, «συνδικαλίζεται» με βάση τα προσωπικά του απωθημένα: δεν είναι τυχαίο ότι θυμόταν το καλοκαιρινό «κράξιμο» που του επιφύλαξαν οι εργαζόμενοι του Ομίλου των ΕΛΠΕ στις 29.06.2011 όταν «σαν τον κλέφτη» επιχείρησε να εισέλθει στο ξενοδοχείο CARAVEL όπου πραγματοποιούταν η Συνέλευση Μετόχων της Εταιρείας και ενώ οι συνάδελφοί του είχαν αποκλείσει το χώρο του ξενοδοχείου διαμαρτυρόμενοι για τη μη υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Στο ντελίριο της τραμπούκικης συμπεριφοράς του, δε, δεν δίστασε να απευθυνθεί με αχαρακτήριστη θρασύτητα ακόμη και απέναντι σε γυναίκα συνάδελφο, συγκεκριμένα τη συναγωνίστρια Ξενιώ Δρόσου, εκλεγμένη στο ΔΣ του Συλλόγου με το προαναφερόμενο ψηφοδέλτιο της ΑΣΕΧΜ. Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος συνάδελφος λειτουργεί με προκλητική συμπεριφορά αφού επανειλημμένα έχει εξαπολύσει απειλές απέναντι στην ΑΣΕΧΜ, κυρίως με αφορμή την δημοσιοποίηση του σκανδάλου του ΕΕΚ και της διαπλοκής του συλλόγου με ένα υπερχρεωμένο επιστημονικό και εκπαιδευτικό κέντρο, διαπλοκή για την οποία κύρια ευθύνη έχει η πλειοψηφούσα ΠΑΣΚ ενώ συχνά μας υπενθυμίζει ότι είναι η πλειοψηφία και να λέμε και ευχαριστώ που μας ενημερώνουν για τις αποφάσεις που λαμβάνουν μακριά από δημοκρατικές διαδικασίες (όπως η συμμετοχή του Συλλόγου στη ΔΕΘ).
Το χειρότερο, βέβαια, δεν είναι αυτή καθεαυτή η συμπεριφορά του συγκεκριμένου συνδικαλιστοπατέρα αλλά η ανοχή που αυτός απολαμβάνει από τα άλλα μέλη του ΔΣ του ΠΣΧΜ που έχουν εκλεγεί με την ΠΑΣΚΕ, ιδιαίτερα, δε, του Προέδρου του ΔΣ Κώστα Βαφειάδη, ο οποίος «δεν είδε, δεν άκουσε».
Παρόμοιες συμπεριφορές, όπως και οι πολιτικές από τις οποίες εκπορεύονται, θα βρίσκουν πάντοτε απέναντί τους τη σθεναρή αντίσταση του κόσμου της εργασίας, όπως έγινε και χθες με την ΕΓΚΑΙΡΗ, ΜΑΧΗΤΙΚΗ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ στάση των συναγωνιστών του Σχήματος της ΑΣΕΧΜ που απέτρεψε τα .χειρότερα.
Ο ΦΑΣΙΖΩΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΣ των ΑΠΟΛΟΓΗΤΩΝ του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ και του ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ !!! "
Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΚ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ (Η ΟΠΟΙΑ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΤΗΚΕ)
ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΟΥΣΑ ΠΑΣΚ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΔΗΠΑΜ, ΔΑΚΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΗ ΚΑΘΑΡΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ...
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΥΤΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΩΣΤΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΣΚ ΓΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ... ΠΩΣ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ? ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ , ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΠΟΥ ΚΟΠΗΚΕ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ??
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ:
".
Το προφίλ του Ενημερωτικού Δελτίου του ΠΣΧΜ όλα αυτά τα χρόνια έχει διατηρηθεί περίπου το ίδιο. Ο χαρακτήρας του είναι ενημερωτικός σε θέματα που ενδιαφέρουν επιστημονικά & επαγγελματικά τον κλάδο των ΧΜ. Δεν έχει σημαντικές διαφορές από άλλα ομοιοεπαγγελματικά περιοδικά (δες Μηχανολόγων, κλπ). Επισημαίνεται ότι οι θέσεις παρατάξεων θα πρέπει να εκφράζονται κυρίως στο εκλογικό τεύχος, καθόσον το Δελτίο αποτελεί την έκφραση των ομόφωνων ή κατά πλειοψηφία αποφάσεων του ΔΣ. Δεν θα πρέπει το Δελτίο να αποτελέσει βήμα για παράθεση πολιτικών θέσεων. Η δυνατότητα αυτή δίνεται (και σε δελτίο με μεγαλύτερη κυκλοφορία) από το ΕΔ του ΤΕΕ. Το Δελτίο του ΠΣΧΜ θα πρέπει να διατηρήσει τον επιστημονικό και επαγγελματικό χαρακτήρα του, προβάλλοντας τις συλλογικές δραστηριότητες και τις καινοτόμες δράσεις των συν. ΧΜ.
Ιδέες για το θεματολόγιο που μπορεί να έχει το Δελτίο (και στο πνεύμα αυτό κινείται η παρούσα πρόταση) είναι δυνατόν να πάρει κανείς από ενώσεις ΧΜ στην Αμερική & στην Ευρώπη (π.χ. AIChE, IChemE, DECHEMA).
Οι θεματικές που δύναται να υπάρχουν στο Δελτίο μπορούν να χωριστούν σε 2 κατηγορίες, τις μόνιμες στήλες & τις περιοδικές. Η περιοδικότητα ορισμένων από τις προτεινόμενες ενότητες έχουν να κάνουν με τη διαθεσιμότητα σε ύλη. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να είναι οι ακόλουθες:
Μόνιμες Στήλες:
• Μήνυμα Προέδρου
• ΠΣΧΜ εν Δράσει – Παρουσίαση της δραστηριότητας του κεντρικού & των περιφερειακών ΔΣ του ΠΣΧΜ
• Προσεχώς - συνέδρια , ημερίδες ακόμα και αν δεν έχουμε ενεργό ρολό ως ΠΣΧΜ σε αυτές
• Ειδήσεις – Νέα
• Διάφορες Καταχωρήσεις (ενημέρωση εξόφλησης συνδρομής, φόρμα εγγραφής στον ΠΣΧΜ κτλ)
Περιοδικής Συχνότητας:
• Περιβάλλον (Διαχείριση Απόβλητων, Διαχείριση Υδάτινων Πόρων, Ποιότητα Ατμόσφαιρας Θόρυβος κτλ)
• Ενέργεια (εξοικονόμηση, ΑΠΕ κτλ) - Κλιματική Αλλαγή – (Βιο)Καύσιμα κτλ
• Έρευνα – Καινοτομία
• Τρόφιμα – Μηχανική Τροφίμων - Βιοτεχνολογία
• Βιοτεχνολογίες – Νανοϋλικά
• Who is Who - σύντομη παρουσίαση φορέων σχετικων με ΧΜ (ΕΚΕΤΑ, ΕΧΕΜΥΘ κτλ)
• Logistics - Management – Πληροφορική
• Παρουσίαση Δραστηριότητας ΜΕ ΠΣΧΜ
• Ασφάλεια & Υγεία της Εργασίας
• Ποιότητα (ISO, EMAS, HACCP κτλ)
• Εξελίξεις στον κλάδο της Βιομηχανίας
• Υλικά
• Links στο Internet που αφορούν Μηχανικούς
• Συνεντεύξεις από ΤΕΕ, ΤΣΜΕΔΕ, ΕΛΟΤ, ΕΣΥΔ, ΓΓΒ, ΓΓΕ, ΥΠΕΚΑ, ΥΠΟΙΑΝ, ΔΕΗ, ΚΑΠΕ, SHELL, EΛΠΕ, Πρόεδρους Σχολών Χ/Μ και οποιονδήποτε έχει να μας πει κάτι χρήσιμο
• ΕΣΠΑ και γενικά τις δυνατότητες χρηματοδότησης
• Ενημέρωση για τις εξελίξεις (αν υπάρχουν) σε επαγγελματικά - φορολογικά - ασφαλιστικά θέματα
Ανάλογα με την διαθέσιμη κάθε φορά ύλη, αν κρίνεται ότι υπάρχει επαρκής διαθέσιμη ύλη σε κάποια θεματική αυτή θα μπορεί να λαμβάνει τη μορφή mini αφιερώματος.
Το Δελτίο για να μπορεί να έχει το βέλτιστο αποτέλεσμα χρειάζεται τη συνεργασία όσο το δυνατόν περισσότερων.
Για να είναι το αποτέλεσμα το επιθυμητό χρειάζεται ευελιξία και ιδίως τις κρίσιμες ημερομηνίες (που πρέπει να κλείσει και να πάει τυπογραφεία) μια αμεσότητα στις απαντήσεις (1 φορά το δίμηνο). Η επικοινωνία και οι εγκρίσεις, μπορεί να γίνονται και με ανταλλαγή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (emails), ώστε να είναι αποτελεσματικότερη και πιο παραγωγική.
Ως Επιμελητής της ΜΕ προτάθηκε ο συνάδελφος Βαγενάς Νικόλαος, ο οποίος αποτελεί το παλαιότερο μέλος της ΜΕ και από εδώ και πέρα θα έχει την ευθύνη του συντονισμού της προσπάθειας.
Η πρόταση έχει ως στόχο ένα Δελτίο βήμα προβολής επιστημονικών επιτευγμάτων συναδέλφων ΧΜ, και της επιστήμης της Χημικής Μηχανικής. Επίσης να γίνεται η προβολή των θέσεων του ΔΣ του ΠΣΧΜ και οι δραστηριότητες των περιφερειακών τμημάτων. Το Δελτίο πρέπει να είναι ένα επιστημονικό περιοδικό και όχι ένα πολιτικό έντυπο. "
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΥΤΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ ΩΣΤΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΣΚ ΓΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ... ΠΩΣ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ? ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ , ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΠΟΥ ΚΟΠΗΚΕ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ??
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ:
".
Το προφίλ του Ενημερωτικού Δελτίου του ΠΣΧΜ όλα αυτά τα χρόνια έχει διατηρηθεί περίπου το ίδιο. Ο χαρακτήρας του είναι ενημερωτικός σε θέματα που ενδιαφέρουν επιστημονικά & επαγγελματικά τον κλάδο των ΧΜ. Δεν έχει σημαντικές διαφορές από άλλα ομοιοεπαγγελματικά περιοδικά (δες Μηχανολόγων, κλπ). Επισημαίνεται ότι οι θέσεις παρατάξεων θα πρέπει να εκφράζονται κυρίως στο εκλογικό τεύχος, καθόσον το Δελτίο αποτελεί την έκφραση των ομόφωνων ή κατά πλειοψηφία αποφάσεων του ΔΣ. Δεν θα πρέπει το Δελτίο να αποτελέσει βήμα για παράθεση πολιτικών θέσεων. Η δυνατότητα αυτή δίνεται (και σε δελτίο με μεγαλύτερη κυκλοφορία) από το ΕΔ του ΤΕΕ. Το Δελτίο του ΠΣΧΜ θα πρέπει να διατηρήσει τον επιστημονικό και επαγγελματικό χαρακτήρα του, προβάλλοντας τις συλλογικές δραστηριότητες και τις καινοτόμες δράσεις των συν. ΧΜ.
Ιδέες για το θεματολόγιο που μπορεί να έχει το Δελτίο (και στο πνεύμα αυτό κινείται η παρούσα πρόταση) είναι δυνατόν να πάρει κανείς από ενώσεις ΧΜ στην Αμερική & στην Ευρώπη (π.χ. AIChE, IChemE, DECHEMA).
Οι θεματικές που δύναται να υπάρχουν στο Δελτίο μπορούν να χωριστούν σε 2 κατηγορίες, τις μόνιμες στήλες & τις περιοδικές. Η περιοδικότητα ορισμένων από τις προτεινόμενες ενότητες έχουν να κάνουν με τη διαθεσιμότητα σε ύλη. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να είναι οι ακόλουθες:
Μόνιμες Στήλες:
• Μήνυμα Προέδρου
• ΠΣΧΜ εν Δράσει – Παρουσίαση της δραστηριότητας του κεντρικού & των περιφερειακών ΔΣ του ΠΣΧΜ
• Προσεχώς - συνέδρια , ημερίδες ακόμα και αν δεν έχουμε ενεργό ρολό ως ΠΣΧΜ σε αυτές
• Ειδήσεις – Νέα
• Διάφορες Καταχωρήσεις (ενημέρωση εξόφλησης συνδρομής, φόρμα εγγραφής στον ΠΣΧΜ κτλ)
Περιοδικής Συχνότητας:
• Περιβάλλον (Διαχείριση Απόβλητων, Διαχείριση Υδάτινων Πόρων, Ποιότητα Ατμόσφαιρας Θόρυβος κτλ)
• Ενέργεια (εξοικονόμηση, ΑΠΕ κτλ) - Κλιματική Αλλαγή – (Βιο)Καύσιμα κτλ
• Έρευνα – Καινοτομία
• Τρόφιμα – Μηχανική Τροφίμων - Βιοτεχνολογία
• Βιοτεχνολογίες – Νανοϋλικά
• Who is Who - σύντομη παρουσίαση φορέων σχετικων με ΧΜ (ΕΚΕΤΑ, ΕΧΕΜΥΘ κτλ)
• Logistics - Management – Πληροφορική
• Παρουσίαση Δραστηριότητας ΜΕ ΠΣΧΜ
• Ασφάλεια & Υγεία της Εργασίας
• Ποιότητα (ISO, EMAS, HACCP κτλ)
• Εξελίξεις στον κλάδο της Βιομηχανίας
• Υλικά
• Links στο Internet που αφορούν Μηχανικούς
• Συνεντεύξεις από ΤΕΕ, ΤΣΜΕΔΕ, ΕΛΟΤ, ΕΣΥΔ, ΓΓΒ, ΓΓΕ, ΥΠΕΚΑ, ΥΠΟΙΑΝ, ΔΕΗ, ΚΑΠΕ, SHELL, EΛΠΕ, Πρόεδρους Σχολών Χ/Μ και οποιονδήποτε έχει να μας πει κάτι χρήσιμο
• ΕΣΠΑ και γενικά τις δυνατότητες χρηματοδότησης
• Ενημέρωση για τις εξελίξεις (αν υπάρχουν) σε επαγγελματικά - φορολογικά - ασφαλιστικά θέματα
Ανάλογα με την διαθέσιμη κάθε φορά ύλη, αν κρίνεται ότι υπάρχει επαρκής διαθέσιμη ύλη σε κάποια θεματική αυτή θα μπορεί να λαμβάνει τη μορφή mini αφιερώματος.
Το Δελτίο για να μπορεί να έχει το βέλτιστο αποτέλεσμα χρειάζεται τη συνεργασία όσο το δυνατόν περισσότερων.
Για να είναι το αποτέλεσμα το επιθυμητό χρειάζεται ευελιξία και ιδίως τις κρίσιμες ημερομηνίες (που πρέπει να κλείσει και να πάει τυπογραφεία) μια αμεσότητα στις απαντήσεις (1 φορά το δίμηνο). Η επικοινωνία και οι εγκρίσεις, μπορεί να γίνονται και με ανταλλαγή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (emails), ώστε να είναι αποτελεσματικότερη και πιο παραγωγική.
Ως Επιμελητής της ΜΕ προτάθηκε ο συνάδελφος Βαγενάς Νικόλαος, ο οποίος αποτελεί το παλαιότερο μέλος της ΜΕ και από εδώ και πέρα θα έχει την ευθύνη του συντονισμού της προσπάθειας.
Η πρόταση έχει ως στόχο ένα Δελτίο βήμα προβολής επιστημονικών επιτευγμάτων συναδέλφων ΧΜ, και της επιστήμης της Χημικής Μηχανικής. Επίσης να γίνεται η προβολή των θέσεων του ΔΣ του ΠΣΧΜ και οι δραστηριότητες των περιφερειακών τμημάτων. Το Δελτίο πρέπει να είναι ένα επιστημονικό περιοδικό και όχι ένα πολιτικό έντυπο. "
ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΚΟΠΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΣΧΜ
ΦΤΗΝΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ?
ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΟΧΙ ΑΠΑΝΤΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Η ενεργειακή πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων
Από τη μια πλευρά βασικός άξονας της πολιτικής που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ τα τελευταία χρόνια, είναι η Ελλάδα να μην καταφέρει ποτέ να είναι μια ενεργειακά αυτάρκης χώρα, αλλά να αποτελεί χώρα-καταναλωτή στην παγκόσμια ενεργειακή αγορά. Ας μην ξεχνάμε ότι για να μπορεί η Ελλάδα να υποτάσσεται στα σχέδια γεωπολιτικής επιρροής των διεθνών ενεργειακών παικτών, θα πρέπει αυτοί να διασφαλίζουν το μερίδιο των πωλήσεων τους στην ελληνική αγορά. Η πολιτική της «χώρας-καταναλωτή» οδηγεί απαρέγκλιτα στην εξαφάνιση κάθε σκέψης ενεργειακής αυτάρκειας ή προσπάθειας εκμετάλλευσης του εγχώριου ενεργειακού δυναμικού της πατρίδας μας.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα πλουσιότερα γεωθερμικά δυναμικά σε παγκόσμιο επίπεδο, χωρίς μάλιστα να έχει αναπτύξει έρευνα προς αυτή την κατεύθυνση, αφού τα όποια κοιτάσματα έχουν καταγραφεί, έχουν ανακαλυφθεί τυχαία. Σε περιοχές όπως η κοιλάδα της Καβάλας, η Κόρινθος, η Βόρεια Εύβοια, η Ανατολική Στερεά Ελλάδα έχουν σφραγιστεί μεταλλεύματα θερμού ύδατος, υψηλής ενθαλπίας (περίπου 130 οC) σε βάθη γύρω στα 500 μ. χωρίς το ελληνικό κράτος να έχει επιχειρήσει να τα εκμεταλλευτεί ενεργειακά. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι η Αυστριακή κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα έχει προχωρήσει σε προγράμματα εκμετάλλευσης της γεωθερμίας για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από κοιτάσματα θερμού ύδατος ενθαλπίας 100 οC σε βάθη πάνω από 2000 μ., δεδομένου ότι η γεωθερμία ενώ είναι ανεξάντλητη ταυτόχρονα παρουσιάζει σταθερό βαθμό παραγόμενης ενέργειας. Τέλος δεν είναι κρυφό, ότι το κοίτασμα θερμού ύδατος στην Μήλο και τη Σίκινο είναι από τα πλουσιότερα στον πλανήτη με θερμό ύδωρ εξαιρετικά υψηλής ενθαλπίας (περίπου 350 οC) και εξακριβωμένα αποθέματα σε τέτοιο μέγεθος που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν εγκατεστημένη ισχύ σχεδόν διπλάσια από τη Μεγαλόπολη.
Θα αναφέρουμε απλά και δεν θα αναλύσουμε το πλούσιο αιολικό και ηλιακό δυναμικό το οποίο διαθέτει η χώρα και για το οποίο η ΔΕΗ είχε συγκεκριμένο σχέδιο εκμετάλλευσης από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, αλλά εμποδίστηκε από το ελληνικό κράτος με το σκεπτικό της «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας», όπως επίσης ότι τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων του Πρίνου εκμεταλλεύονται στοιχειωδώς την Kavala Oil μια εταιρεία την οποία αυτοδιαχειρίζονται πια οι εργαζόμενοι και που στην προσπάθεια τους να καταστήσουν την εταιρεία βιώσιμη, μόνο προβλήματα συναντούν από το ελληνικό κράτος.
Από την άλλη πλευρά, τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις πιέζονται ασφυκτικά από τα αντίπαλα ενεργειακά στρατόπεδα για να διαθέσουν εις όφελός τους και εις βάρος των αντιπάλων τους την ελληνική επικράτεια για τη διέλευση των αγωγών πετρελαίου και φ.α.. Ο απόλυτος στόχος για τις αμερικανικές πετρελαϊκές δεν είναι μόνο να κατακτήσουν πολιτικο-στρατιωτικά τις χώρες γύρω από την Κασπία και τη Μέση Ανατολή, αλλά να παρακάμψουν το υφιστάμενο δίκτυο διάθεσης προς τη δυτική Ευρώπη, το οποίο διαχειρίζεται αποκλειστικά η Gazprom, ως μετεξέλιξη του παλιού δικτύου αγωγών του Συμφώνου της Βαρσοβίας (The Pipe Of Brotherhood). Είναι και αυτός ένας λόγος για τον οποίο συνεχώς διαγκωνίζονται οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες με την Gazprom στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής μεσογείου, με τρόπο που όχι πάντα σέβεται την εθνική κυριαρχία κάθε εμπλεκόμενης χώρας, όπως αποδεικνύεται και από τα πρόσφατα γεγονότα στις χώρες του αραβικού κόσμου.
Η κυβερνητική στρατηγική για το φ.α. στην Ελλάδα
Tο ελληνικό Δημόσιο αν και θα όφειλε να διασφαλίζει το δικαίωμα του κάθε πολίτη στο φ.α. ως καθαρό και φτηνό καύσιμο, εντούτοις αναγνωρίζει στην κοινωνική ανάγκη χρήσης του ένα πεδίο κερδοφορίας των ιδιωτών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.
Όλες οι εταιρείες διανομής φυσικού αερίου θα έπρεπε να αποτελούν δημόσιες εταιρείες κοινής ωφέλειας, και σε αυτή τη βάση να επιδοτούνται με αυστηρά κριτήρια από το κράτος οι όποιες μη κερδοφόρες χρήσεις τους, με στόχο την εκτεταμένη και ανεμπόδιστη χρήση του φ.α. σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό.
Ωστόσο την τελευταία δεκαετία με πολιτική ευθύνη του εκάστοτε αρμόδιου υπουργείου, η στρατηγική διείσδυσης του φ.α στον οικιακό τομέα σημειώνει σημαντική υστέρηση, για δύο κυρίως λόγους. Αφενός σε τοπικό επίπεδο οι συμμετοχές του δημοσίου στις κατά τόπους εταιρείες παροχής δεν μπορούν να αποτελέσουν αντίβαρο στην στρατηγική της ανταποδοτικότητας των ιδιωτών, και αφετέρου σε κεντρικό επίπεδο διαμορφώνεται ένα δυσανάλογο ενεργειακό ισοζύγιο μεταξύ της ηλεκτροπαραγωγής και της οικιακής κατανάλωσης με αναλογία διάθεσης περίπου 9 προς 1, επιλογή εξαιρετικά ενεργοβόρα.
Το ενεργειακό και περιβαλλοντικό κόστος που προκύπτει από τις οικιακές χρήσεις με ηλεκτρικό ρεύμα (μαγείρεμα, ζεστό νερό) θα μπορούσε να μειωθεί πολύ δραστικά εάν οι χρήσεις αυτές ικανοποιούνταν με φ.α. Για παράδειγμα, ακόμα και αν η ηλεκτροπαραγωγή προκύπτει από την καύση φ.α. η διαφορά της απόδοση πάνω σε μια ηλεκτρική μαγειρική εστία είναι περίπου 30%, ενώ σε μια εστία φ.α. σχεδόν 100%.
Oι τιμές λιανικής του φ.α καθορίζονται από τις τρεις Εταιρείες Παροχής Αερίου (ΕΠΑ) σε Αττική, Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία και ελέγχονται από τη ΡΑΕ ως προς το περιθώριο κέρδους. Η τιμολογιακή πολιτική της ΕΠΑ Αττικής βασίζεται στην αρχή του ανταγωνιστικού καυσίμου ως προς το πετρέλαιο. Συγκεκριμένα, μέχρι σήμερα τιμολογεί την οικιακή θέρμανση με 18% λιγότερο από τον μ.ο. των τιμών του πετρελαίου θέρμανσης όπως ανακοινώνονται κάθε δίμηνο από το ΥΠΕΚΑ, ενώ οι ΕΠΑ Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας ακολουθούν την πολιτική του “cost-plus”, δηλαδή του ελεγχόμενου κέρδους πάνω στην τιμή αγοράς φ.α. από την ΔΕΠΑ.
Οι αυξομειώσεις στην τιμή του πετρελαίου συμπαρασύρουν το τιμολόγιο λιανικής του φ.α. όταν εφαρμόζεται η πολιτική “cost-plus”, ενώ παράλληλα δημιουργούν δυσανάλογα κέρδη ή ζημιές για την ΕΠΑ Αττικής και τον καταναλωτή.
Απολύτως ενδεικτικό είναι ότι η ΕΠΑ Αττικής «αγόρασε» ποσότητες φ.α. το καλοκαίρι του 2008 με τιμή πετρελαίου 143$/ βαρέλι και τις «πούλησε» στον καταναλωτή τον χειμώνα του ίδιου έτους με τιμή πετρελαίου 37$/βαρέλι. Το συγκεκριμένο όφελος για τον καταναλωτή θα μπορούσε να ήταν ζημιά, εάν επικρατούσαν οι αντίστροφες συνθήκες.
Στο μετοχικό κεφάλαιο όλων των ΕΠΑ συμμετέχει σε ποσοστό 51% η ΔΕΠΑ και σε ποσοστό 49% ιδιώτες, οι οποίοι όμως κατέχουν και το management. Πιο συγκεκριμένα για την ΕΠΑ Αττικής, εδώ και 18 μήνες έχει αποχωρήσει ο ένας εκ των δύο ιδιωτών που αποτελούν Attiki Denmark και βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία διαδοχής του. Η έκβαση της διαδικασίας αυτής θα κρίνει και τον χαρακτήρα της εταιρείας εφεξής.
Από την πλευρά μας ως εργαζόμενοι, έχουμε εκφράσει τον έντονο προβληματισμό μας προς το αρμόδιο Υπουργείο, τη ΔΕΠΑ και την κ. Μπιρμπίλη, η οποία έχει ερωτηθεί σχετικά από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κκ. Λαφαζάνη και Παπαδημούλη, στη βάση αποφάσεων του σωματείου μας.
Η απελευθέρωση της αγοράς χονδρικής προμήθειας φ.α. προοπτικά σηματοδοτεί τη λήξη του μονοπωλίου της ΔΕΠΑ ως αποκλειστικό προμηθευτή των ΕΠΑ, αλλά και των μεγάλων πελατών της. Επί της ουσίας επιχειρείται να επαναληφθεί το σκηνικό της «απελευθέρωσης» των αγορών λιανικής ηλεκτρισμού και τηλεπικοινωνιών, στις οποίες οι ιδιώτες πάροχοι εκμεταλλεύονται τα δημόσια δίκτυα υποδομών, εις βάρος των δημόσιων εταιρειών εμπορίας για τις οποίες κατά κανόνα προκύπτουν εμπόδια «αθέμιτου ανταγωνισμού» από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, και χωρίς να αποσαφηνίζονται για τους παρόχους οι υποχρεώσεις και το κόστος χρήσης δημόσιων δικτύων και υπηρεσιών.
Η πρόσφατα διατυπωμένη κυβερνητική κατεύθυνση της πώλησης όλων των συμμετοχών του δημοσίου σε εταιρείες και οργανισμούς αντικειμενικά διευκολύνει τη θέση των ιδιωτών - παρόχων απέναντι στις υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο και τον καταναλωτή.
Είναι ξεκάθαρο ότι η διοίκηση της ΕΠΑ Αττικής επιχειρεί μια αναδιάρθρωση που δεν οφείλεται μόνο ούτε στα συγκυριακά αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα, ούτε στην οικονομική κρίση, παρότι τα αξιοποιεί, οφείλεται στην επιλογή αλλαγής φυσιογνωμίας της εταιρείας. Είναι μια αναδιάρθρωση που στοχεύει στην εμπορική εκμετάλλευση των ήδη κατασκευασμένων υποδομών και παράλληλα τη μείωση του κόστους εργασίας, μέσω της συρρίκνωσης του προσωπικού και την επιδείνωση των όρων εργασίας μας.
Με βάση τους όρους παραχώρησης της άδειας λειτουργίας της, από 1.1.09 παύει για την ΕΠΑ Αττικής κάθε υποχρέωση ανάπτυξης δικτύου χαμηλής πίεσης και είναι φανερό και από τον τρόπο που η προηγούμενη κυβέρνηση αναδιαμόρφωσε τις απαιτήσεις εξάπλωσης του δικτύου, η περαιτέρω ανάπτυξη του δικτύου αναβάλλεται επ’ αόριστον.
Η στρατηγική περιορισμού του πελατολογίου της ΕΠΑ Αττικής μόνο στους υπάρχοντες πελάτες και σε μελλοντικούς πελάτες μόνο στο υπάρχον δίκτυο, είναι μια στρατηγική στην οποία το επόμενο διάστημα το σωματείο μας πρέπει να αντισταθεί, γιατί πολύ απλά η στρατηγική αυτή δεν διασφαλίζει όλο το υπάρχον προσωπικό.
Η άποψή μας είναι ότι και ο τελευταίος κάτοικος της Αττικής έχει κοινωνικό δικαίωμα χρήσης του φ.α. και ότι η κρίση δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για τον περιορισμό της δραστηριότητας της εταιρείας στην εμπορική εκμετάλλευση των υφιστάμενων δικτύων, αλλά ευκαιρία για την εξάπλωσή της.
Εργαζόμενοι υπό διωγμό
Για τους εργαζόμενους στον κλάδο του αερίου και των πετρελαιοειδών προϊόντων ευρύτερα, ξεκινά μια πολύ δύσκολη περίοδος, με κύρια χαρακτηριστικά την προσπάθεια συρρίκνωσης απολαβών και εργασιακών δικαιωμάτων, την παράδοση της εμπορίας των προϊόντων του κλάδου στην κερδοσκοπία των αγορών και την μέχρι παρεξηγήσεως ουδετερότητα του ελληνικού δημοσίου απέναντι στο δικαίωμα των καταναλωτών σε φτηνές και ασφαλείς υπηρεσίες.
Στο πρόσφατο συνέδριο της ομοσπονδία μας αποτυπώθηκε ξεκάθαρα η βούληση των εργαζομένων να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας και για τα δικαιώματα των καταναλωτών, ενωμένοι και ανεξάρτητοι από τις όποιες εργοδοτικές και κυβερνητικές δεσμεύσεις ταλαιπωρούν και δυσφημούν το εργατικό κίνημα τα τελευταία χρόνια.
Σε αυτό το δρόμο θα προσπαθήσουμε να βαδίσουμε το επόμενο διάστημα σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία του κλάδου μας.
Σπύρος Κοντομάρης
Αντιπρόεδρος της ένωσης εργαζομένων φυσικού αερίου αττικής
Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ
ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΟΧΙ ΑΠΑΝΤΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Η ενεργειακή πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων
Από τη μια πλευρά βασικός άξονας της πολιτικής που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ τα τελευταία χρόνια, είναι η Ελλάδα να μην καταφέρει ποτέ να είναι μια ενεργειακά αυτάρκης χώρα, αλλά να αποτελεί χώρα-καταναλωτή στην παγκόσμια ενεργειακή αγορά. Ας μην ξεχνάμε ότι για να μπορεί η Ελλάδα να υποτάσσεται στα σχέδια γεωπολιτικής επιρροής των διεθνών ενεργειακών παικτών, θα πρέπει αυτοί να διασφαλίζουν το μερίδιο των πωλήσεων τους στην ελληνική αγορά. Η πολιτική της «χώρας-καταναλωτή» οδηγεί απαρέγκλιτα στην εξαφάνιση κάθε σκέψης ενεργειακής αυτάρκειας ή προσπάθειας εκμετάλλευσης του εγχώριου ενεργειακού δυναμικού της πατρίδας μας.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα πλουσιότερα γεωθερμικά δυναμικά σε παγκόσμιο επίπεδο, χωρίς μάλιστα να έχει αναπτύξει έρευνα προς αυτή την κατεύθυνση, αφού τα όποια κοιτάσματα έχουν καταγραφεί, έχουν ανακαλυφθεί τυχαία. Σε περιοχές όπως η κοιλάδα της Καβάλας, η Κόρινθος, η Βόρεια Εύβοια, η Ανατολική Στερεά Ελλάδα έχουν σφραγιστεί μεταλλεύματα θερμού ύδατος, υψηλής ενθαλπίας (περίπου 130 οC) σε βάθη γύρω στα 500 μ. χωρίς το ελληνικό κράτος να έχει επιχειρήσει να τα εκμεταλλευτεί ενεργειακά. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι η Αυστριακή κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα έχει προχωρήσει σε προγράμματα εκμετάλλευσης της γεωθερμίας για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από κοιτάσματα θερμού ύδατος ενθαλπίας 100 οC σε βάθη πάνω από 2000 μ., δεδομένου ότι η γεωθερμία ενώ είναι ανεξάντλητη ταυτόχρονα παρουσιάζει σταθερό βαθμό παραγόμενης ενέργειας. Τέλος δεν είναι κρυφό, ότι το κοίτασμα θερμού ύδατος στην Μήλο και τη Σίκινο είναι από τα πλουσιότερα στον πλανήτη με θερμό ύδωρ εξαιρετικά υψηλής ενθαλπίας (περίπου 350 οC) και εξακριβωμένα αποθέματα σε τέτοιο μέγεθος που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν εγκατεστημένη ισχύ σχεδόν διπλάσια από τη Μεγαλόπολη.
Θα αναφέρουμε απλά και δεν θα αναλύσουμε το πλούσιο αιολικό και ηλιακό δυναμικό το οποίο διαθέτει η χώρα και για το οποίο η ΔΕΗ είχε συγκεκριμένο σχέδιο εκμετάλλευσης από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, αλλά εμποδίστηκε από το ελληνικό κράτος με το σκεπτικό της «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας», όπως επίσης ότι τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων του Πρίνου εκμεταλλεύονται στοιχειωδώς την Kavala Oil μια εταιρεία την οποία αυτοδιαχειρίζονται πια οι εργαζόμενοι και που στην προσπάθεια τους να καταστήσουν την εταιρεία βιώσιμη, μόνο προβλήματα συναντούν από το ελληνικό κράτος.
Από την άλλη πλευρά, τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις πιέζονται ασφυκτικά από τα αντίπαλα ενεργειακά στρατόπεδα για να διαθέσουν εις όφελός τους και εις βάρος των αντιπάλων τους την ελληνική επικράτεια για τη διέλευση των αγωγών πετρελαίου και φ.α.. Ο απόλυτος στόχος για τις αμερικανικές πετρελαϊκές δεν είναι μόνο να κατακτήσουν πολιτικο-στρατιωτικά τις χώρες γύρω από την Κασπία και τη Μέση Ανατολή, αλλά να παρακάμψουν το υφιστάμενο δίκτυο διάθεσης προς τη δυτική Ευρώπη, το οποίο διαχειρίζεται αποκλειστικά η Gazprom, ως μετεξέλιξη του παλιού δικτύου αγωγών του Συμφώνου της Βαρσοβίας (The Pipe Of Brotherhood). Είναι και αυτός ένας λόγος για τον οποίο συνεχώς διαγκωνίζονται οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες με την Gazprom στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής μεσογείου, με τρόπο που όχι πάντα σέβεται την εθνική κυριαρχία κάθε εμπλεκόμενης χώρας, όπως αποδεικνύεται και από τα πρόσφατα γεγονότα στις χώρες του αραβικού κόσμου.
Η κυβερνητική στρατηγική για το φ.α. στην Ελλάδα
Tο ελληνικό Δημόσιο αν και θα όφειλε να διασφαλίζει το δικαίωμα του κάθε πολίτη στο φ.α. ως καθαρό και φτηνό καύσιμο, εντούτοις αναγνωρίζει στην κοινωνική ανάγκη χρήσης του ένα πεδίο κερδοφορίας των ιδιωτών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.
Όλες οι εταιρείες διανομής φυσικού αερίου θα έπρεπε να αποτελούν δημόσιες εταιρείες κοινής ωφέλειας, και σε αυτή τη βάση να επιδοτούνται με αυστηρά κριτήρια από το κράτος οι όποιες μη κερδοφόρες χρήσεις τους, με στόχο την εκτεταμένη και ανεμπόδιστη χρήση του φ.α. σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό.
Ωστόσο την τελευταία δεκαετία με πολιτική ευθύνη του εκάστοτε αρμόδιου υπουργείου, η στρατηγική διείσδυσης του φ.α στον οικιακό τομέα σημειώνει σημαντική υστέρηση, για δύο κυρίως λόγους. Αφενός σε τοπικό επίπεδο οι συμμετοχές του δημοσίου στις κατά τόπους εταιρείες παροχής δεν μπορούν να αποτελέσουν αντίβαρο στην στρατηγική της ανταποδοτικότητας των ιδιωτών, και αφετέρου σε κεντρικό επίπεδο διαμορφώνεται ένα δυσανάλογο ενεργειακό ισοζύγιο μεταξύ της ηλεκτροπαραγωγής και της οικιακής κατανάλωσης με αναλογία διάθεσης περίπου 9 προς 1, επιλογή εξαιρετικά ενεργοβόρα.
Το ενεργειακό και περιβαλλοντικό κόστος που προκύπτει από τις οικιακές χρήσεις με ηλεκτρικό ρεύμα (μαγείρεμα, ζεστό νερό) θα μπορούσε να μειωθεί πολύ δραστικά εάν οι χρήσεις αυτές ικανοποιούνταν με φ.α. Για παράδειγμα, ακόμα και αν η ηλεκτροπαραγωγή προκύπτει από την καύση φ.α. η διαφορά της απόδοση πάνω σε μια ηλεκτρική μαγειρική εστία είναι περίπου 30%, ενώ σε μια εστία φ.α. σχεδόν 100%.
Oι τιμές λιανικής του φ.α καθορίζονται από τις τρεις Εταιρείες Παροχής Αερίου (ΕΠΑ) σε Αττική, Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία και ελέγχονται από τη ΡΑΕ ως προς το περιθώριο κέρδους. Η τιμολογιακή πολιτική της ΕΠΑ Αττικής βασίζεται στην αρχή του ανταγωνιστικού καυσίμου ως προς το πετρέλαιο. Συγκεκριμένα, μέχρι σήμερα τιμολογεί την οικιακή θέρμανση με 18% λιγότερο από τον μ.ο. των τιμών του πετρελαίου θέρμανσης όπως ανακοινώνονται κάθε δίμηνο από το ΥΠΕΚΑ, ενώ οι ΕΠΑ Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας ακολουθούν την πολιτική του “cost-plus”, δηλαδή του ελεγχόμενου κέρδους πάνω στην τιμή αγοράς φ.α. από την ΔΕΠΑ.
Οι αυξομειώσεις στην τιμή του πετρελαίου συμπαρασύρουν το τιμολόγιο λιανικής του φ.α. όταν εφαρμόζεται η πολιτική “cost-plus”, ενώ παράλληλα δημιουργούν δυσανάλογα κέρδη ή ζημιές για την ΕΠΑ Αττικής και τον καταναλωτή.
Απολύτως ενδεικτικό είναι ότι η ΕΠΑ Αττικής «αγόρασε» ποσότητες φ.α. το καλοκαίρι του 2008 με τιμή πετρελαίου 143$/ βαρέλι και τις «πούλησε» στον καταναλωτή τον χειμώνα του ίδιου έτους με τιμή πετρελαίου 37$/βαρέλι. Το συγκεκριμένο όφελος για τον καταναλωτή θα μπορούσε να ήταν ζημιά, εάν επικρατούσαν οι αντίστροφες συνθήκες.
Στο μετοχικό κεφάλαιο όλων των ΕΠΑ συμμετέχει σε ποσοστό 51% η ΔΕΠΑ και σε ποσοστό 49% ιδιώτες, οι οποίοι όμως κατέχουν και το management. Πιο συγκεκριμένα για την ΕΠΑ Αττικής, εδώ και 18 μήνες έχει αποχωρήσει ο ένας εκ των δύο ιδιωτών που αποτελούν Attiki Denmark και βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία διαδοχής του. Η έκβαση της διαδικασίας αυτής θα κρίνει και τον χαρακτήρα της εταιρείας εφεξής.
Από την πλευρά μας ως εργαζόμενοι, έχουμε εκφράσει τον έντονο προβληματισμό μας προς το αρμόδιο Υπουργείο, τη ΔΕΠΑ και την κ. Μπιρμπίλη, η οποία έχει ερωτηθεί σχετικά από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κκ. Λαφαζάνη και Παπαδημούλη, στη βάση αποφάσεων του σωματείου μας.
Η απελευθέρωση της αγοράς χονδρικής προμήθειας φ.α. προοπτικά σηματοδοτεί τη λήξη του μονοπωλίου της ΔΕΠΑ ως αποκλειστικό προμηθευτή των ΕΠΑ, αλλά και των μεγάλων πελατών της. Επί της ουσίας επιχειρείται να επαναληφθεί το σκηνικό της «απελευθέρωσης» των αγορών λιανικής ηλεκτρισμού και τηλεπικοινωνιών, στις οποίες οι ιδιώτες πάροχοι εκμεταλλεύονται τα δημόσια δίκτυα υποδομών, εις βάρος των δημόσιων εταιρειών εμπορίας για τις οποίες κατά κανόνα προκύπτουν εμπόδια «αθέμιτου ανταγωνισμού» από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, και χωρίς να αποσαφηνίζονται για τους παρόχους οι υποχρεώσεις και το κόστος χρήσης δημόσιων δικτύων και υπηρεσιών.
Η πρόσφατα διατυπωμένη κυβερνητική κατεύθυνση της πώλησης όλων των συμμετοχών του δημοσίου σε εταιρείες και οργανισμούς αντικειμενικά διευκολύνει τη θέση των ιδιωτών - παρόχων απέναντι στις υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο και τον καταναλωτή.
Είναι ξεκάθαρο ότι η διοίκηση της ΕΠΑ Αττικής επιχειρεί μια αναδιάρθρωση που δεν οφείλεται μόνο ούτε στα συγκυριακά αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα, ούτε στην οικονομική κρίση, παρότι τα αξιοποιεί, οφείλεται στην επιλογή αλλαγής φυσιογνωμίας της εταιρείας. Είναι μια αναδιάρθρωση που στοχεύει στην εμπορική εκμετάλλευση των ήδη κατασκευασμένων υποδομών και παράλληλα τη μείωση του κόστους εργασίας, μέσω της συρρίκνωσης του προσωπικού και την επιδείνωση των όρων εργασίας μας.
Με βάση τους όρους παραχώρησης της άδειας λειτουργίας της, από 1.1.09 παύει για την ΕΠΑ Αττικής κάθε υποχρέωση ανάπτυξης δικτύου χαμηλής πίεσης και είναι φανερό και από τον τρόπο που η προηγούμενη κυβέρνηση αναδιαμόρφωσε τις απαιτήσεις εξάπλωσης του δικτύου, η περαιτέρω ανάπτυξη του δικτύου αναβάλλεται επ’ αόριστον.
Η στρατηγική περιορισμού του πελατολογίου της ΕΠΑ Αττικής μόνο στους υπάρχοντες πελάτες και σε μελλοντικούς πελάτες μόνο στο υπάρχον δίκτυο, είναι μια στρατηγική στην οποία το επόμενο διάστημα το σωματείο μας πρέπει να αντισταθεί, γιατί πολύ απλά η στρατηγική αυτή δεν διασφαλίζει όλο το υπάρχον προσωπικό.
Η άποψή μας είναι ότι και ο τελευταίος κάτοικος της Αττικής έχει κοινωνικό δικαίωμα χρήσης του φ.α. και ότι η κρίση δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για τον περιορισμό της δραστηριότητας της εταιρείας στην εμπορική εκμετάλλευση των υφιστάμενων δικτύων, αλλά ευκαιρία για την εξάπλωσή της.
Εργαζόμενοι υπό διωγμό
Για τους εργαζόμενους στον κλάδο του αερίου και των πετρελαιοειδών προϊόντων ευρύτερα, ξεκινά μια πολύ δύσκολη περίοδος, με κύρια χαρακτηριστικά την προσπάθεια συρρίκνωσης απολαβών και εργασιακών δικαιωμάτων, την παράδοση της εμπορίας των προϊόντων του κλάδου στην κερδοσκοπία των αγορών και την μέχρι παρεξηγήσεως ουδετερότητα του ελληνικού δημοσίου απέναντι στο δικαίωμα των καταναλωτών σε φτηνές και ασφαλείς υπηρεσίες.
Στο πρόσφατο συνέδριο της ομοσπονδία μας αποτυπώθηκε ξεκάθαρα η βούληση των εργαζομένων να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας και για τα δικαιώματα των καταναλωτών, ενωμένοι και ανεξάρτητοι από τις όποιες εργοδοτικές και κυβερνητικές δεσμεύσεις ταλαιπωρούν και δυσφημούν το εργατικό κίνημα τα τελευταία χρόνια.
Σε αυτό το δρόμο θα προσπαθήσουμε να βαδίσουμε το επόμενο διάστημα σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία του κλάδου μας.
Σπύρος Κοντομάρης
Αντιπρόεδρος της ένωσης εργαζομένων φυσικού αερίου αττικής
Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ
Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΣΧΜ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΣ ΠΑΣΚ ΠΣΧΜ
Το πόσο αντιδημοκρατικά λειτουργεί ο σύλλογος φαίνεται και από το περιοδικό-φάντασμα που εκδιδόταν μέχρι σήμερα ηλεκτρονικά κάθε 2-3 μήνες με βάση μια σύμβαση που έχει λήξει από το καλοκαίρι, η οποία ανέφερε ότι ο σύλλογος δεν χρεώνεται αλλά ο εκδότης εκμεταλλεύεται εξ ολοκλήρου τις διαφημίσεις. Αν κάποιος το λάβει, εύκολα θα διαπιστώσει ότι μοιάζει πιο πολύ με διαφημιστικό φυλλάδιο παρά με περιοδικό συλλόγου, καθώς και ότι το σύνολο σχεδόν των άρθρων έχουν "πράσινο" χρωματισμό ενώ αρνούνται να υπάρχει χώρος παρατάξεων όπως σε όλα τα περιοδικά συλλόγων.
ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΟΥ ΔΣ (ΠΑΣΚ, ΔΚΜΗ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΔΗΠΑΜ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΙΘΕΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ...
Εμείς αναρωτιόμαστε
1)πως γίνεται να αποκλείεται μια συλλογικότητα να εκφράσει την άποψη της στο περιοδικό του ΠΣΧΜ?
2)στο περιοδικό δεν έχουν δικαίωμα να καταθέσουν τις απόψεις τους όλα τα μέλη του?
3)γιατί φοβούνται τόσο μην μάθευτούν τα όσα έχουν κάνει μέσα στο Σύλλογο? και τέλος πώς είναι δυνατόν να μην είναι πολιτική άποψη αλλά μόνο επιστημονική μια άποψη για την οικολογία ή τις ανανεώσιμες πηγές ή δεν πρέπει να συζητάμε για τα προβλήματα όπως η ανεργία ή ετεροαπασχόληση ή απαξίωση των πτυχίων και η εκμετάλλευση???
Το συμπέρασμα βέβαια είναι ένα: καμία άποψη που δεν είναι αρεστή στην ΠΑΣΚ δεν έχει θέση στο περιοδικό που τελικά μόνο του Συλλόγου δεν είναι...
ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΟΥ ΔΣ (ΠΑΣΚ, ΔΚΜΗ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΔΗΠΑΜ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΘΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΙΘΕΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ...
Εμείς αναρωτιόμαστε
1)πως γίνεται να αποκλείεται μια συλλογικότητα να εκφράσει την άποψη της στο περιοδικό του ΠΣΧΜ?
2)στο περιοδικό δεν έχουν δικαίωμα να καταθέσουν τις απόψεις τους όλα τα μέλη του?
3)γιατί φοβούνται τόσο μην μάθευτούν τα όσα έχουν κάνει μέσα στο Σύλλογο? και τέλος πώς είναι δυνατόν να μην είναι πολιτική άποψη αλλά μόνο επιστημονική μια άποψη για την οικολογία ή τις ανανεώσιμες πηγές ή δεν πρέπει να συζητάμε για τα προβλήματα όπως η ανεργία ή ετεροαπασχόληση ή απαξίωση των πτυχίων και η εκμετάλλευση???
Το συμπέρασμα βέβαια είναι ένα: καμία άποψη που δεν είναι αρεστή στην ΠΑΣΚ δεν έχει θέση στο περιοδικό που τελικά μόνο του Συλλόγου δεν είναι...
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΙΖΝΑ
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο η οποία χαρακτηρίζεται από μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα λαϊκά στρώματα και τους εργαζομένους, από την πλευρά του κεφαλαίου. Στο όνομα της εξόδου από την κρίση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πιστή στις επιταγές της ΕΕ και του ΔΝΤ, με την ανοιχτή στήριξη του ΛΑΟΣ και τη συναίνεση της ΝΔ, έχουν ανοίξει έναν πραγματικό κοινωνικό πόλεμο ενάντια στα δικαιώματα των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Αυτά τα μέτρα πρέπει να παρθούν πίσω. Δε θα πληρώσουμε την κρίση τους.
Η επίθεση στους εργασιακούς χώρους αγγίζει και τους μηχανικούς, οδηγώντας πολλούς συναδέλφους και ιδιαίτερα τους νέους σε αδιέξοδο. H αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση (Πετραλιά αλλά και του Ν3518/2006 για το ΤΣΜΕΔΕ) και η ενοποίηση των ταμείων (ΕΤΑΑ), με τα οποία επιδιώκεται η εξίσωση προς τα κάτω των δικαιωμάτων και κατακτήσεων όλων των ασφαλισμένων, οι αυξήσεις στις εισφορές, η επέλαση των ατομικών και επιχειρησιακών συμβάσεων, η κατάργηση των συντελεστών φορολόγησης για τους εργαζόμενους με ΔΠΥ και η αποδέσμευση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο μας, σηματοδοτούν μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο επάγγελμα.
Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει πλέον ο κανόνας για τους νεότερους, κυρίως, συναδέλφους που εργάζονται ως «οιωνοί μισθωτών», δηλαδή ως εργαζόμενοι που ενώ υπόκεινται στις υποχρεώσεις της εξαρτημένης (μισθωτής) εργασίας παρουσιάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες και αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (με την απειλή της απόλυσης και χωρίς τυπικά δικαιώματα όπως το ωράριο, άδειες κτλ) .
Η τελευταία ταφόπλακα στον χώρο μπήκε με την ψήφιση του νόμου με τον ψευδεπίγραφο τίτλο: «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας. Κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων», όπου βαφτίζουν απελευθέρωση την ασυδοσία του κεφαλαίου, αφού το επάγγελμα του μηχανικού ούτε κλειστό είναι ούτε κληρονομείται. Δεν μπήκε κατά λάθος αυτός ο όρος στο μνημόνιο, αφού αποτελεί εδώ και δεκαετίες στόχο των αντικοινωνικών πολιτικών της ΕΕ και προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης και οδηγεί σε ακριβό, μη ασφαλές και μακριά από τις κοινωνικές ανάγκες (ποιότητα, ασφάλεια και οικονομία) τεχνικό έργο και τους μηχανικούς κάτω από το όριο της επιβίωσης.
Η κατάργηση της κατάθεσης της αμοιβής του μηχανικού ως όρου για την έκδοση της άδειας, διαγράφει και την έσχατη διασφάλιση για την αμοιβή της εργασίας μας. Το κόστος της οικοδομής δεν πρόκειται να μειωθεί, αφού δεν εξαρτάται από τις αμοιβές αυτές, αλλά από τα καρτέλ που λυμαίνονται το χώρο των τεχνικών έργων και που παραμένουν ασύδοτα. Εν τέλει θα ωφελήσει μόνο τις τράπεζες και τις μεγάλες κατασκευαστικές και μελετητικές εταιρίες, συνθλίβοντας τα οικονομικά, εργασιακά και θεσμικά εργατικά δικαιώματα, «κινεζοποιώντας» την ελληνική κοινωνία.
Τα παραπάνω αποτελούν συνέχεια της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Χέρι χέρι με την κυβέρνηση, το ΤΕΕ ευθυγραμμίζεται απόλυτα με αυτές τις πολιτικές και συναλλάσσεται για τα δικά του συμφέροντα, την ίδια στιγμή που απολύει 120 εργαζόμενους του. Η στάση που κράτησε το ΤΕΕ όλο το διάστημα πριν την ψήφιση του νόμου, συμμετέχοντας στο διάλογο και μη καταδικάζοντάς τον, είχε ως στόχο να εξασφαλίσει αποκλειστικά τις δικές του εισφορές..
ΠΣΧΜ: Κάθε πέρσι και καλύτερα
Όλα τα τελευταία χρόνια ο Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών αδυνατεί να παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις. Η ίδρυση και λειτουργία του Επιστημονικόυ & Επιμορφωτικόυ Κέντρου (ΕΕΚ) για τη διοργάνωση σεμιναρίων, ημερίδων και συνεδρίων, την αποστολή επιστολών διαμαρτυρίας, τη διαχειριστική λογική που διέπει την πλειοψηφία των παρατάξεων, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κλάδου στην εποχή του μνημονίου.
Οι δυνάμεις του δικομματισμού ΠΑΣΚ, ΔΚΜΗ-ΔΑΠ σε πλήρη συνεργασία με την ΔΗΠΑΜ (παράταξη της αντιπρυτάνεως Μοροπούλου) και το ΣΥΝ, εγκλωβισμένες στη διαχείριση και τον επιστημονισμό έπαιξαν ρόλο θεατή στις εξελίξεις, εξοστρακίζοντας από τον Σύλλογο και την πλειοψηφία των συναδέλφων από τις τάξεις του. Χαρακτηριστικό είναι ότι αρνήθηκαν την ψήφιση υποστήριξης στους εργαζομένους του ΤΕΕ οι οποίοι τελικά απολυθήκαν.
Σαν να μην έφτανε αυτό, πριν λίγο καιρό ανακαλύφτηκε ένα αποκρουστικό σκάνδαλο απίστευτης πολιτικής ανευθυνότητας από πλευράς της ΠΑΣΚ Χημικών Μηχανικών με χρέη της τάξεως των 170. 000 ευρώ για το ΕΕΚ. Αναφερόμαστε στο Εκπαιδευτικό Επιστημονικό Κέντρο Χημικών Μηχανικών (Ε.Ε.Κ.Χ.Μ.) Α.Ε, το οποίο ανήκει κατά 98% στον ΠΣΧΜ (ενώ το 2% ανήκει στην χαρτοποιία Ξάνθης!) Αποδεικνύεται ότι ΠΣΧΜ και ΕΕΚΧΜ αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία εξαπάτησης, μπίζνας και κομματικής συναλλαγής. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε ότι το ΕΕΚΧΜ «φιλοξενούσε» για χρόνια στα γραφεία του τον ΠΣΧΜ.
Διακηρυκτικός στόχος του ΕΕΚΧΜ είναι η διεξαγωγή σεμιναρίων –χωρίς καν να είναι πιστοποιημένα- επί πληρωμή σε μέλη και μη του ΠΣΧΜ. Φυσικά, μέσω των σκανδαλωδώς ακριβών σεμιναρίων (μέσος όρος 400 €) όχι μόνο υλοποιούσε τη λογική της μετακύλησης του κόστους επιμόρφωσης από τους εργοδότες στους εργαζόμενους, αλλά κυρίως η ηγεσία του ΠΣΧΜ επεδίωκε να καλλιεργήσει πελατειακές σχέσεις –που αποτυπώνονταν και στις εκλογές- με μερίδα αποφοίτων σε ρόλο εκπαιδευόμενων, η ακόμη χειρότερα εκπαιδευτών –ανάμεσά τους πολλοί γνωστοί συνδικαλιστές κυρίως της ΠΑΣΚ. Ο επί χρόνια πρόεδρος του ΠΣΧΜ, και νυν Αντιπρόεδρος της α/ΤΕΕ, Γ. Ηλιόπουλος, όπως και η παράταξη του, φέρουν ακέραια την πολιτική ευθύνη για τον εκφυλισμό του συλλόγου.
Και μόνο η δημιουργία μιας τέτοιας ΑΕ αναδεικνύει τη στρεβλή λογική της επί πολλά χρόνια πλειοψηφούσας ΠΑΣΚ, τη λογική της δια βίου μάθησης και της συνεχόμενης κατάρτισης των αποφοίτων Χημικών Μηχανικών με το κόστος (οικονομικό και χρονικό) να επιβαρύνει τους εργαζομένους συναδέλφους. Η λογική της ανταποδοτικότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης από τον Σύλλογο είναι αυτή που τελικά τον απομάκρυνε από το πραγματικό του σκοπό αλλά και η αιτία που πολλοί συνάδελφοι έχουν γυρίσει την πλάτη τους στον ΠΣΧΜ με τους περισσότερους να αγνοούν την ύπαρξή του.
Η ΠΑΣΚ-ΧΜ γνωρίζει εδώ και χρόνια τα χρέη του ΕΕΚΧΜ, φέροντας την πολιτική αλλά και φυσική ευθύνη δημιουργίας τους. Ο λόγος, όμως, που ζητησε το κλείσιμο του ΕΕΚ τώρα, είναι γιατί δεν μπορεί να ανταπεξέλθει πλέον στα χρέη του, οπότε θέλουν να μεταφέρουν τη μπίζνα των σεμιναρίων στον ΠΣΧΜ.
Το πόσο αντιδημοκρατικά λειτουργεί ο σύλλογος φαίνεται και από το περιοδικό-φάντασμα που εκδιδόταν μέχρι σήμερα ηλεκτρονικά κάθε 2-3 μήνες με βάση μια σύμβαση που έχει λήξει από το καλοκαίρι, η οποία ανέφερε ότι ο σύλλογος δεν χρεώνεται αλλά ο εκδότης εκμεταλλεύεται εξ ολοκλήρου τις διαφημίσεις. Αν κάποιος το λάβει, εύκολα θα διαπιστώσει ότι μοιάζει πιο πολύ με διαφημιστικό φυλλάδιο παρά με περιοδικό συλλόγου, καθώς και ότι το σύνολο σχεδόν των άρθρων έχουν "πράσινο" χρωματισμό ενώ αρνούνται να υπάρχει χώρος παρατάξεων όπως σε όλα τα περιοδικά συλλόγων.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών θα πρέπει να λειτουργεί και να:
Υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων και ανέργων Χημικών Μηχανικών και θα στηρίζει τα σωματεία τους
Σέβεται τον κοινωνικό ρόλο του χημικού μηχανικού και θα υπηρετεί το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας
χωρίς να εκμεταλλεύεται εμπορικά την επιστήμη του χημικού μηχανικού. Αντίθετα να διοργανώνει δωρεάν σεμινάρια, μακριά από τις μπίζνες των εκπαιδευτικών κέντρων, των εκδηλώσεων και των δημόσιων σχέσεων
Παλεύει για την υπεράσπιση και διεύρυνση των επαγγελματικών δικαιωμάτων του χημικού μηχανικου, έξω απο συντεχνιακές λογικές, με διεπιστημονικότητα και συνεργασία μεταξύ όλων των συναδέλφων μηχανικών
Οριοθετείται απέναντι στις λογικές απαξίωσης των πτυχίων
Συνεχίζουμε να παλεύουμε για:
Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.
Ανατροπή του νόμου για την «απελευθέρωση» των κλειστών επαγγελμάτων
Απαιτούμε να παρθούν μέτρα που θα επιτρέψουν στον κώδικα αμοιβών να λειτουργεί χωρίς εκπτώσεις, μέτρα ενάντια στη συγκεντροποίηση στον κλάδο και στην εξαθλίωση των εργαζομένων μηχανικών
Εφαρμογή των ΣΣΕ με κατοχυρωμένα όλα τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από αυτή
Όχι στο διευρυμένο ΤΕΕ ως φορέα πιστοποίησης τεχνικών επαγγελμάτων ούτε μέσα, ούτε έξω από το ΤΕΕ
Καμία αποδοχή της λογικής των πιστοποιήσεων, είτε επίσημων είτε άτυπων
Ταμείο ανεργίας για τους μηχανικούς
Αυτά τα μέτρα πρέπει να παρθούν πίσω. Δε θα πληρώσουμε την κρίση τους.
Η επίθεση στους εργασιακούς χώρους αγγίζει και τους μηχανικούς, οδηγώντας πολλούς συναδέλφους και ιδιαίτερα τους νέους σε αδιέξοδο. H αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση (Πετραλιά αλλά και του Ν3518/2006 για το ΤΣΜΕΔΕ) και η ενοποίηση των ταμείων (ΕΤΑΑ), με τα οποία επιδιώκεται η εξίσωση προς τα κάτω των δικαιωμάτων και κατακτήσεων όλων των ασφαλισμένων, οι αυξήσεις στις εισφορές, η επέλαση των ατομικών και επιχειρησιακών συμβάσεων, η κατάργηση των συντελεστών φορολόγησης για τους εργαζόμενους με ΔΠΥ και η αποδέσμευση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο μας, σηματοδοτούν μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο επάγγελμα.
Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει πλέον ο κανόνας για τους νεότερους, κυρίως, συναδέλφους που εργάζονται ως «οιωνοί μισθωτών», δηλαδή ως εργαζόμενοι που ενώ υπόκεινται στις υποχρεώσεις της εξαρτημένης (μισθωτής) εργασίας παρουσιάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες και αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (με την απειλή της απόλυσης και χωρίς τυπικά δικαιώματα όπως το ωράριο, άδειες κτλ) .
Η τελευταία ταφόπλακα στον χώρο μπήκε με την ψήφιση του νόμου με τον ψευδεπίγραφο τίτλο: «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας. Κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων», όπου βαφτίζουν απελευθέρωση την ασυδοσία του κεφαλαίου, αφού το επάγγελμα του μηχανικού ούτε κλειστό είναι ούτε κληρονομείται. Δεν μπήκε κατά λάθος αυτός ο όρος στο μνημόνιο, αφού αποτελεί εδώ και δεκαετίες στόχο των αντικοινωνικών πολιτικών της ΕΕ και προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης και οδηγεί σε ακριβό, μη ασφαλές και μακριά από τις κοινωνικές ανάγκες (ποιότητα, ασφάλεια και οικονομία) τεχνικό έργο και τους μηχανικούς κάτω από το όριο της επιβίωσης.
Η κατάργηση της κατάθεσης της αμοιβής του μηχανικού ως όρου για την έκδοση της άδειας, διαγράφει και την έσχατη διασφάλιση για την αμοιβή της εργασίας μας. Το κόστος της οικοδομής δεν πρόκειται να μειωθεί, αφού δεν εξαρτάται από τις αμοιβές αυτές, αλλά από τα καρτέλ που λυμαίνονται το χώρο των τεχνικών έργων και που παραμένουν ασύδοτα. Εν τέλει θα ωφελήσει μόνο τις τράπεζες και τις μεγάλες κατασκευαστικές και μελετητικές εταιρίες, συνθλίβοντας τα οικονομικά, εργασιακά και θεσμικά εργατικά δικαιώματα, «κινεζοποιώντας» την ελληνική κοινωνία.
Τα παραπάνω αποτελούν συνέχεια της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Χέρι χέρι με την κυβέρνηση, το ΤΕΕ ευθυγραμμίζεται απόλυτα με αυτές τις πολιτικές και συναλλάσσεται για τα δικά του συμφέροντα, την ίδια στιγμή που απολύει 120 εργαζόμενους του. Η στάση που κράτησε το ΤΕΕ όλο το διάστημα πριν την ψήφιση του νόμου, συμμετέχοντας στο διάλογο και μη καταδικάζοντάς τον, είχε ως στόχο να εξασφαλίσει αποκλειστικά τις δικές του εισφορές..
ΠΣΧΜ: Κάθε πέρσι και καλύτερα
Όλα τα τελευταία χρόνια ο Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών αδυνατεί να παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις. Η ίδρυση και λειτουργία του Επιστημονικόυ & Επιμορφωτικόυ Κέντρου (ΕΕΚ) για τη διοργάνωση σεμιναρίων, ημερίδων και συνεδρίων, την αποστολή επιστολών διαμαρτυρίας, τη διαχειριστική λογική που διέπει την πλειοψηφία των παρατάξεων, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κλάδου στην εποχή του μνημονίου.
Οι δυνάμεις του δικομματισμού ΠΑΣΚ, ΔΚΜΗ-ΔΑΠ σε πλήρη συνεργασία με την ΔΗΠΑΜ (παράταξη της αντιπρυτάνεως Μοροπούλου) και το ΣΥΝ, εγκλωβισμένες στη διαχείριση και τον επιστημονισμό έπαιξαν ρόλο θεατή στις εξελίξεις, εξοστρακίζοντας από τον Σύλλογο και την πλειοψηφία των συναδέλφων από τις τάξεις του. Χαρακτηριστικό είναι ότι αρνήθηκαν την ψήφιση υποστήριξης στους εργαζομένους του ΤΕΕ οι οποίοι τελικά απολυθήκαν.
Σαν να μην έφτανε αυτό, πριν λίγο καιρό ανακαλύφτηκε ένα αποκρουστικό σκάνδαλο απίστευτης πολιτικής ανευθυνότητας από πλευράς της ΠΑΣΚ Χημικών Μηχανικών με χρέη της τάξεως των 170. 000 ευρώ για το ΕΕΚ. Αναφερόμαστε στο Εκπαιδευτικό Επιστημονικό Κέντρο Χημικών Μηχανικών (Ε.Ε.Κ.Χ.Μ.) Α.Ε, το οποίο ανήκει κατά 98% στον ΠΣΧΜ (ενώ το 2% ανήκει στην χαρτοποιία Ξάνθης!) Αποδεικνύεται ότι ΠΣΧΜ και ΕΕΚΧΜ αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία εξαπάτησης, μπίζνας και κομματικής συναλλαγής. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε ότι το ΕΕΚΧΜ «φιλοξενούσε» για χρόνια στα γραφεία του τον ΠΣΧΜ.
Διακηρυκτικός στόχος του ΕΕΚΧΜ είναι η διεξαγωγή σεμιναρίων –χωρίς καν να είναι πιστοποιημένα- επί πληρωμή σε μέλη και μη του ΠΣΧΜ. Φυσικά, μέσω των σκανδαλωδώς ακριβών σεμιναρίων (μέσος όρος 400 €) όχι μόνο υλοποιούσε τη λογική της μετακύλησης του κόστους επιμόρφωσης από τους εργοδότες στους εργαζόμενους, αλλά κυρίως η ηγεσία του ΠΣΧΜ επεδίωκε να καλλιεργήσει πελατειακές σχέσεις –που αποτυπώνονταν και στις εκλογές- με μερίδα αποφοίτων σε ρόλο εκπαιδευόμενων, η ακόμη χειρότερα εκπαιδευτών –ανάμεσά τους πολλοί γνωστοί συνδικαλιστές κυρίως της ΠΑΣΚ. Ο επί χρόνια πρόεδρος του ΠΣΧΜ, και νυν Αντιπρόεδρος της α/ΤΕΕ, Γ. Ηλιόπουλος, όπως και η παράταξη του, φέρουν ακέραια την πολιτική ευθύνη για τον εκφυλισμό του συλλόγου.
Και μόνο η δημιουργία μιας τέτοιας ΑΕ αναδεικνύει τη στρεβλή λογική της επί πολλά χρόνια πλειοψηφούσας ΠΑΣΚ, τη λογική της δια βίου μάθησης και της συνεχόμενης κατάρτισης των αποφοίτων Χημικών Μηχανικών με το κόστος (οικονομικό και χρονικό) να επιβαρύνει τους εργαζομένους συναδέλφους. Η λογική της ανταποδοτικότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης από τον Σύλλογο είναι αυτή που τελικά τον απομάκρυνε από το πραγματικό του σκοπό αλλά και η αιτία που πολλοί συνάδελφοι έχουν γυρίσει την πλάτη τους στον ΠΣΧΜ με τους περισσότερους να αγνοούν την ύπαρξή του.
Η ΠΑΣΚ-ΧΜ γνωρίζει εδώ και χρόνια τα χρέη του ΕΕΚΧΜ, φέροντας την πολιτική αλλά και φυσική ευθύνη δημιουργίας τους. Ο λόγος, όμως, που ζητησε το κλείσιμο του ΕΕΚ τώρα, είναι γιατί δεν μπορεί να ανταπεξέλθει πλέον στα χρέη του, οπότε θέλουν να μεταφέρουν τη μπίζνα των σεμιναρίων στον ΠΣΧΜ.
Το πόσο αντιδημοκρατικά λειτουργεί ο σύλλογος φαίνεται και από το περιοδικό-φάντασμα που εκδιδόταν μέχρι σήμερα ηλεκτρονικά κάθε 2-3 μήνες με βάση μια σύμβαση που έχει λήξει από το καλοκαίρι, η οποία ανέφερε ότι ο σύλλογος δεν χρεώνεται αλλά ο εκδότης εκμεταλλεύεται εξ ολοκλήρου τις διαφημίσεις. Αν κάποιος το λάβει, εύκολα θα διαπιστώσει ότι μοιάζει πιο πολύ με διαφημιστικό φυλλάδιο παρά με περιοδικό συλλόγου, καθώς και ότι το σύνολο σχεδόν των άρθρων έχουν "πράσινο" χρωματισμό ενώ αρνούνται να υπάρχει χώρος παρατάξεων όπως σε όλα τα περιοδικά συλλόγων.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών θα πρέπει να λειτουργεί και να:
Υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων και ανέργων Χημικών Μηχανικών και θα στηρίζει τα σωματεία τους
Σέβεται τον κοινωνικό ρόλο του χημικού μηχανικού και θα υπηρετεί το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας
χωρίς να εκμεταλλεύεται εμπορικά την επιστήμη του χημικού μηχανικού. Αντίθετα να διοργανώνει δωρεάν σεμινάρια, μακριά από τις μπίζνες των εκπαιδευτικών κέντρων, των εκδηλώσεων και των δημόσιων σχέσεων
Παλεύει για την υπεράσπιση και διεύρυνση των επαγγελματικών δικαιωμάτων του χημικού μηχανικου, έξω απο συντεχνιακές λογικές, με διεπιστημονικότητα και συνεργασία μεταξύ όλων των συναδέλφων μηχανικών
Οριοθετείται απέναντι στις λογικές απαξίωσης των πτυχίων
Συνεχίζουμε να παλεύουμε για:
Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.
Ανατροπή του νόμου για την «απελευθέρωση» των κλειστών επαγγελμάτων
Απαιτούμε να παρθούν μέτρα που θα επιτρέψουν στον κώδικα αμοιβών να λειτουργεί χωρίς εκπτώσεις, μέτρα ενάντια στη συγκεντροποίηση στον κλάδο και στην εξαθλίωση των εργαζομένων μηχανικών
Εφαρμογή των ΣΣΕ με κατοχυρωμένα όλα τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από αυτή
Όχι στο διευρυμένο ΤΕΕ ως φορέα πιστοποίησης τεχνικών επαγγελμάτων ούτε μέσα, ούτε έξω από το ΤΕΕ
Καμία αποδοχή της λογικής των πιστοποιήσεων, είτε επίσημων είτε άτυπων
Ταμείο ανεργίας για τους μηχανικούς
Για τις επιστημονικές επιτροπές...
Έχει περάσει ένας χρόνος από την εκλογή του νέου Δ.Σ. και ακόμη ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ. Η ολιγωρία δεν είναι καθόλου τυχαία κατά την γνωμη μας αφού και στο παρελθον οι περισσότερες επιτροπές δεν λειτουργουσαν. Οι επιστημονικές επιτροπές δεν έχουν κανένα αποφασιστικό ρόλο αλλά μπορούν να γνωμοδοτούν στο ΔΣ και να αποφασίζονται κείμενα, διημερίδες κτλ...
Για την ΠΑΣΚ βέβαια, που έχει αποδείξει ότι η μόνη φωνή του ΠΣΧΜ πρεπει να είναι του ΔΣ του οποία κατέχει την πλειοψηφία, ο φόβος μην υπάρξει επιτροπή που θα εκφρασει διαφορετική άποψη καθυστερεί την συνεδρίαση τους με διάφορους τεχνικούς τρόπους...
Είναι σαφές ότι καμία επιστημονική επιτροπή δεν μπορεί να λύσει τα πραγαμτικά προβλήματα των χημικών μηχανικών όπως η ανεργια, η ετεροαπασχόληση, η απαξίωση των πτυχίων μας όμως είναι κατακριτέα για άλλη μια φορά η στάση της ΠΑΣΚ που σαμποτάρει την διεξαγωγή τους....
Για την ΠΑΣΚ βέβαια, που έχει αποδείξει ότι η μόνη φωνή του ΠΣΧΜ πρεπει να είναι του ΔΣ του οποία κατέχει την πλειοψηφία, ο φόβος μην υπάρξει επιτροπή που θα εκφρασει διαφορετική άποψη καθυστερεί την συνεδρίαση τους με διάφορους τεχνικούς τρόπους...
Είναι σαφές ότι καμία επιστημονική επιτροπή δεν μπορεί να λύσει τα πραγαμτικά προβλήματα των χημικών μηχανικών όπως η ανεργια, η ετεροαπασχόληση, η απαξίωση των πτυχίων μας όμως είναι κατακριτέα για άλλη μια φορά η στάση της ΠΑΣΚ που σαμποτάρει την διεξαγωγή τους....
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Για το Περιοδικό του ΠΣΧΜ
Είναι λογικό αρκετοί να αναρωτιούνται για ποιο περιοδικό μιλάμε. Την ίδια απορία είχαμε και εμείς μέχρι πρόσφατα μιας και ποτε δεν λάαμε αυτό το "ηλεκτρονικό" περιοδικό. Το περιοδικό φάντασμα λοιπόν εκδίδεται ηλεκτρονικά κάθε 2-3 μήνες με βάση μια σύμβαση που έχει λήξει από το καλοκαίρι. Στην σύμβαση αυτή αναφέρεται ότι ο σύλλογος δεν χρεώνεται αλλά ο εκδότης εκμεταλλέυεται εξ ολοκλήρου τις διαφημίσεις του περιοδικού. Αν κάποιος το λάβει εύκολα θα διαπιστωσει ότι μοιάζει πιο πολύ με διαφημιστικό φυλλάδιο παρά με περιοδικό συλλόγου. Εύκολα θα διαπιστώσει ακόμη ότι όλα σχεδόν τα άρθρα έχουν συγκεκριμένο "πράσινο" χρωματισμό.
Από την αρχή της "θητείας" μας στο ΔΣ θέσαμε το ζήτημα του περιοδικού ώστε να αλλάξει επιτέλους αυτή η κατάσταση. Το περιοδικό του ΠΣΧΜ οφείλει να αποτελεί ένα βήμα διαλόγου μεταξύ των μελών του Συλλόγου για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους Χημικούς Μηχανικούς σήμερα. Ακόμη θεωρούμε ότι η μορφή του πρέπει να είναι και έντυπη χωρίς διαφημίσεις και να δίνεται χώρος σε οποιοδήποτε μέλος επιθυμεί να εκθέσει την άποψη του αλλά και χώρος προβολής των απόψεων των παρατάξεων. Η ΠΑΣΚ βέβαια όντας πλειοψηφούσα αρνήθηκε και ξεκίνησε η διαδικασία εύρεσης νέου εκδότη με τα ίδια χαρακτηριστικά περιοδικού με τα προηγούμενα.
Για άλλη μια φορά μας γεννόνται τα παρακάτω ερωτήματα:
1) Γιατί το περιοδικό δεν φτάνει σε πολλά από τα μέλη του??
2) Πως αποφασίζεται ποιος θα διαφημιστεί και ποιος όχι, η αμοιβή του εκδότη αλλα κα γιατί χρειάζονται τόσες διαφημίσεις????
3) Γιατί αρνείται η ΠΑΣΚ να δοθεί χώρος σε όποια παράταξη θέλει να εκθέσει τις απόψεις της?? Μήπως φοβούνται ότι τα μέλη του Συλλόγου θα αρχίσουν να αποκτούν πραγματική ενημέρωση???
4) Πως τελικά βγαίνει η ύλη του περιοδικού???
Από την αρχή της "θητείας" μας στο ΔΣ θέσαμε το ζήτημα του περιοδικού ώστε να αλλάξει επιτέλους αυτή η κατάσταση. Το περιοδικό του ΠΣΧΜ οφείλει να αποτελεί ένα βήμα διαλόγου μεταξύ των μελών του Συλλόγου για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους Χημικούς Μηχανικούς σήμερα. Ακόμη θεωρούμε ότι η μορφή του πρέπει να είναι και έντυπη χωρίς διαφημίσεις και να δίνεται χώρος σε οποιοδήποτε μέλος επιθυμεί να εκθέσει την άποψη του αλλά και χώρος προβολής των απόψεων των παρατάξεων. Η ΠΑΣΚ βέβαια όντας πλειοψηφούσα αρνήθηκε και ξεκίνησε η διαδικασία εύρεσης νέου εκδότη με τα ίδια χαρακτηριστικά περιοδικού με τα προηγούμενα.
Για άλλη μια φορά μας γεννόνται τα παρακάτω ερωτήματα:
1) Γιατί το περιοδικό δεν φτάνει σε πολλά από τα μέλη του??
2) Πως αποφασίζεται ποιος θα διαφημιστεί και ποιος όχι, η αμοιβή του εκδότη αλλα κα γιατί χρειάζονται τόσες διαφημίσεις????
3) Γιατί αρνείται η ΠΑΣΚ να δοθεί χώρος σε όποια παράταξη θέλει να εκθέσει τις απόψεις της?? Μήπως φοβούνται ότι τα μέλη του Συλλόγου θα αρχίσουν να αποκτούν πραγματική ενημέρωση???
4) Πως τελικά βγαίνει η ύλη του περιοδικού???
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)