Η Αριστερή Συσπείρωση Εργαζομένων Χημικών Μηχανικών συγκροτείται από μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους μηχανικούς εργαζόμενους στη βιομηχανία, στις τεχνικές πωλήσεις, την ενεργεία και το περιβάλλον αλλά και στην έρευνα και την εκπαίδευση.
Τα μέλη της Αριστερής Συσπείρωσης Εργαζομένων Χημικών Μηχανικών έχουμε δώσει μάχες ενάντια στις αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις από τη δεκαετία του ’80 μέχρι και σήμερα, έχουμε πρωτοστατήσει στην συγκρότηση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και έχουμε συμβάλει στο να πάρουν αγωνιστικές θέσεις και αποφάσεις για συντονισμένη δράση πολλά ακόμα πρωτοβάθμια σωματεία του τεχνικού κλάδου και όχι μόνο.
Όλοι μας συμμετέχουμε μέσα από διάφορους δρόμους σε κινήσεις και κινήματα ενάντια στην εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων και της κοινωνικής ζωής, ενάντια στη ληστρική καπιταλιστική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, ενάντια στην κοινωνία φόβου και του «μεγάλου αδελφού», της αστυνομοκρατίας και της καταστολής, εναντία στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, ενάντια στους πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και της συμμετοχής της Ελλάδας σε αυτούς.
Στόχος μας είναι να παρέμβουμε στον ΠΣΧΜ από τη σκοπιά της υπεράσπισης των εργαζόμενων μηχανικών, να θέτουμε τα κρίσιμα πολιτικά ερωτήματα και να απαιτούμε να παίρνει θέση. Η προηγούμενη πλειοψηφία του ΔΣ του ΠΣΧΜ όχι μόνο δεν στάθηκε στο πλευρό των πληττόμενων εργαζόμενων χημικών μηχανικών αλλά αντίθετα κινήθηκε στην κατεύθυνση της υποβάθμισης του ρόλου του συλλόγου, της ανυπαρξίας του σε ζητήματα φλέγοντα που αφορούσαν τον κλάδο μας αλλά και το σύνολο της κοινωνίας, της συνενοχής του συλλόγου σε θέματα που έθετε η κυρίαρχη πολιτική και στην μετατροπή του σε μια εταιρία πανάκριβων σεμιναρίων.
Καλούμε του μισθωτούς μηχανικούς του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, τους ανέργους και τους υποαπασχολούμενους, τους αυτοαπασχολούμενους που ζουν από την προσωπική τους εργασία, τους νέους μηχανικούς, τους συναδέλφους που κινούνται μεταξύ της ανασφαλούς εργασίας και των μηχανισμών της κατάρτισης, τους μεταπτυχιακούς ερευνητές, όλους τους χημικούς μηχανικούς που βλέπουν την εργασιακή τους θέση να χειροτερεύει αλλά και συνολικά να υποβαθμίζεται κάθε πτυχής της ζωής τους να στηρίξουν την Αριστερή Συσπείρωση Εργαζομένων Χημικών Μηχανικών.
Διεκδικούμε έναν σύλλογο
που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων και ανέργων Χημικών Μηχανικών και θα στηρίζει τα σωματεία τους
που θα σέβεται τον κοινωνικό ρόλο του χημικού μηχανικού και θα υπηρετεί το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας
που δεν θα εκμεταλλεύεται εμπορικά την επιστήμη του χημικού μηχανικού. Αντίθετα θα διοργανώνει δωρεάν σεμινάρια, μακριά από τις μπίζνες των εκπαιδευτικών κέντρων, των εκδηλώσεων και των δημόσιων σχέσεων
που θα παλεύει για την υπεράσπιση και διεύρυνση των επαγγελματικών δικαιωμάτων του χημικού μηχανικού, έξω από συντεχνιακές λογικές, με διεπιστημονικότητα και συνεργασία μεταξύ όλων των συναδέλφων μηχανικών
που θα οριοθετείται απέναντι στις λογικές απαξίωσης των πτυχίων
Κυριακή 30 Μαΐου 2010
Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
13/6/2010 ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ Π.Σ.Χ.Μ: ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΙΤΙΟΥΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Φωνάζει ο κλέφτης να φύγει ο νοικοκύρης
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκοψε τα μηνιάτικα ΟΛΩΝ των συνταξιούχων από 14 σε 12. Έκλεψε από ανθρώπους που έχουν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές 35 χρόνων, τα χρήματα που τα ταμεία θα τους επέστρεφαν για να περάσουν με αξιοπρέπεια τα τελευταία χρόνια της ζωής τους.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν εγγυήθηκε καν τις κατώτερες συντάξεις του ΟΓΑ και του ΙΚΑ που είναι μικρότερες και από 500 €. Έκοψε και από αυτές 2 μηνιάτικα. Δεν εγγυήθηκε καν το εισόδημα των χαμηλόμισθων δημοσίων υπαλλήλων, κόβωντας και σε αυτούς 2 μισθούς.
Υπερασπίζονται πως αυτή η επιλογή ήταν απαραίτητη στα πλαίσια μιας πολιτικής βελτίωσης των οικονομικών του κράτους. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής μειώνονται οι αποζημιώσεις απόλυσης, αυξάνονται τα όρια απολύσεων και καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα.
Στην πραγματικότητα τα άδικα και σκληρά μέτρα δεν δίνουν λύση.
1. Ποια λύση δίνεται, όταν οι εργοδότες θα απολύουν 4% το μήνα και θα δίνουν αποζημιώσεις για 2%;
2. Ποια λύση δίνεται όταν οι εργοδότες θα μπορούν να εκβιάζουν ατομικά τον κάθε εργαζόμενο με μείωση αποδοχών ή απόλυση;
3. Ποια λύση δίνεται όταν καταργείται η Εθνική Συλλογική Σύμβαση και ο κατώτατος μισθός θα είναι κάτω από 500€;
4. Ποια λύση δίνεται με την αύξηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και τα καύσιμα, με την κατακόρυφη πτώση της κατανάλωσης της αγοραστικής αξίας των μισθών;
Είναι ολοφάνερο ότι δεν επιδιώκουν να εξυγιάνουν τα δημόσια οικονομικά του κράτους που επί δεκαετίες καταλήστευαν, αλλά να μειώσουν το κόστος εργασίας και τις κατακτήσεις του Έλληνα εργαζόμενου. Όχι μόνο τις εργασιακές κατακτήσεις, το ωράριο, τις συλλογικές συμβάσεις, τη σύνταξη, αλλά και τις κοινωνικές κατακτήσεις, την παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση, τους οργανισμούς κοινής ωφέλειας.
Ο στόχος είναι να στηρίξουν τα κέρδη των επιχειρηματιών και των τραπεζών, εφαρμόζοντας πολιτικές που εντείνουν την εκμετάλλευση της εργασίας και ξεπουλώντας ευαίσθητες δημόσιες υποδομές, «φιλέτα» κερδοφορίας και εκμετάλλευσης.
Η υπουργός παιδείας πρόσφατα αναγνώρισε ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα στα κολλέγια. Για να βελτιώσει τα δημόσια οικονομικά ή για να ασκείται το επάγγελμα του μηχανικού χωρίς κατώτατες αμοιβές; Σε συνέχεια της ίδιας λογικής το νέο δημόσιο σχολείο θα στηρίζεται σε εξεφτελισμένους δασκάλους όπως θρασσύτατα και καθ΄υπόδειξη το εντάσσει η λογική της «αυτομόρφωσης των παιδιών», για να θυμηθούμε και το θέμα της έκθεσης στις τελευταίες πανελλαδικές.
Η δημόσια υγεία, πρόνοια και περίθαλψη έχει απαξιωθεί σε όφελος των ιδιωτικών κλινικών. Όταν οι γιατροί και νοσηλευτές διεκδικούν καλύτερες συνθήκες για τους ασθενείς, οι πληρωμένοι κοντυλοφόροι των ΜΜΕ τους χαρακτηρίζουν «συντεχνία» και ρετιρέ.
Όλοι οι οργανισμοί κοινής ωφελείας έχουν περάσει στα χέρια «επενδυτών». Έτσι αποκαλούμε πια τους οικονομικούς καρχαρίες. Ο ΟΤΕ σε «επενδυτές», η ΔΕΗ σε «επενδυτές», το φυσικό αέριο σε «επενδυτές», οι εταιρείες ύδρευσης σε «επενδυτές», ο ΟΣΕ σε «επενδυτές», οι αερομεταφορές σε «επενδυτές», τα λιμάνια σε «επενδυτές», τα αποθεματικά των ταμείων σε «επενδυτές».
«Επενδυτές» στη γλώσσα του ΠΑΣΟΚ σημαίνει C4I, στη γλώσσα της Ν.Δ. σημαίνει τοξικά ομόλογα και στην κοινή τους διάλεκτο σημαίνει Siemens (ή μήπως Miesens ;)
Τα δημόσια οικονομικά της χώρας δεν βελτιώνονται έτσι. Τα οικονομικά των δύο κομμάτων βελτιώνονται και φυσικά του κεφαλαίου. Αποδεικνύεται καθημερινά από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ για την «φορολογία» τραπεζών, εφοπλιστών και βιομηχάνων.
Στην κατοχή τους έλεγαν δοσίλογους
Το ΠΑΣΟΚ αφού κορόιδεψε, άλλα λέγοντας προεκλογικά και άλλα πράτοντας στην συνέχεια, σήμερα αναζητά συναίνεση για να περάσει τα μέτρα. Αυτοί που προσφέρουν συναίνεση στην κυβέρνηση του ΔΝΤ έχουν εξίσου εγκληματικές ευθύνες απέναντι στους εργαζόμενους.
Ποιος όμως προσφέρει συναίνεση και στήριξη στην οικονομική κατοχή της Ελλάδας;
1. τα ΜΜΕ που ουρλιάζουν για την ανάγκη ακόμα πιο σκληρών μέτρων. Τα ΜΜΕ που δυσφημούν και συκοφαντούν κάθε κοινωνική διεκδίκηση, που αποκρύπτουν τις πράξεις αντίστασης του ελληνικού λαού, που ασελγούν πάνω στη μνήμη νεκρών εργαζόμενων για να πετύχουν το σκοπό τους. Την ιδεολογική τρομοκράτηση της κοινωνίας, την επιβολή του «μονόδρόμου» του Συμφώνου Σταθερότητας.
2. το ΛΑΟΣ και η Μπακογιάννη
3. ένα μέρος της συνδικαλιστικής βάσης του ΠΑΣΟΚ. Και δεν είναι μόνο ο Παναγόπουλος. Σε κάθε σωματείο, σε κάθε σύλλογο, υπάρχουν πολλοί μικροί, αλλά και ισάξιοι Παναγόπουλοι. Όλοι αυτοί που εκφυλίζοντας την έννοια της συμμετοχής στα κοινά, εκπροσωπούν συμφέροντα ημετέρων, εκβιάζουν την πολιτική στήριξη του απλού εργαζόμενου που βρίσκεται στην ανάγκη τους, τάζοντας δουλειές και ωφέλη. Ενώ ταυτόχρονα, προβάλλουν προκλητικά τον πολυτελή ιδωτικό τους βίο, την ίδια στιγμή που η κοινωνική πλειοψηφία ρημάζεται από τις συνέπειες των επιλογών τους, την πολιτική που τους επιτρέπει να διαπλέκονται και να πλουτίζουν.
Ο χώρος των μηχανικών πλήτεται σήμερα ανεπανόρθωτα
Η πολιτική που ασκείται δεκαετίες τώρα και έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο πολλούς συναδέλφους, ιδιαίτερα τους νέους, ολοκληρώνεται σήμερα με μια συνολική επίθεση. Η νέα φορολογική πραγματικότητα για τους εργαζόμενους μηχανικούς (είτε μισθωτούς, είτε με ΔΠΥ), η περεταίρω υποβάθμιση του ταμείου ασφάλισης με το ταμείο στο οποίο υπάγονται οι μηχανικοί να «αδειάζει» συνεχώς προς όφελος της Τράπεζας Αττικής και η αποδέσμευση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο μας, σηματοδοτούν μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο επάγγελμα.
Οι αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς θα έχουν πολλαπλές επιπτώσεις στα χαμηλά αμειβόμενα στρώματα των μηχανικών (νέοι μηχανικοί, μισθωτοί με ΔΠΥ, αυτοαπασχολούμενοι) γιατί με την κατάργηση των φορολογικών συντελεστών (τεκμαρτών) θα επαναφέρει τους μηχανικούς στην κατάσταση της συνεχούς αμφισβήτησης των βιβλίων τους και του εισοδήματός τους από τις φορολογικές αρχές. Επιπλέον οι χιλιάδες συνάδελφοι μηχανικούς που δουλεύουν με «μπλοκάκι» και είναι «οιωνοί» μισθωτοί, η επιστροφή φόρου (όταν την παίρνουν από τον εργοδότη) δεν αποτελεί bonus ή επιπλέον ενίσχυση, αλλά ουσιαστικά το συμπλήρωμα του μηνιάτικου πολλαπλασιασμένο επί 12 για να φτάσουν τη σύμβαση.
Η συνέχεια όλων των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων είναι πλέον πολύ κοντά και έχει προδιαγραφεί. Νέες ενοποιήσεις Ταμείων, με το ΤΣΜΕΔΕ να γίνεται πρώτα ΕΤΑΑ και μετά ΟΑΕΕ με στόχο πάντα τα αποθεματικά του, αυξήσεις στα όρια ηλικίας, μεγάλες μειώσεις συντάξεων μέσω της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού από την τελευταία πενταετία στο σύνολο του εργάσιμου βίου. Μα πάνω από όλα διάλυση όποιου κοινωνικού και δημόσιου χαρακτήρα έχει απομείνει στην ασφάλιση και μετατροπή της σε πλήρως ανταποδοτική – κεφαλαιοποιητική. Όλες οι μέχρι τώρα ηγεσίες του ΤΕΕ (και η πλειοψηφία των παρατάξεων) έχουν συναινέσει στις πολιτικές αυτές με πιο χαρακτηριστικές και πρόσφατες στιγμές τη στήριξη του Ν.3518/06 και την κλοπή των αποθεματικών μέσω της «επένδυσης» στην Τράπεζα Αττικής.
Για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα θα αμφισβητηθούν ευθέως οι Συλλογικές Συμβάσεις, θα υπάρχει πίεση για απελευθέρωση των απολύσεων, για αύξηση της απασχόλησης μέσω τετραημέρου, για απασχόληση χωρίς ασφάλιση, για επέκταση της δουλοπαροικίας των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων, για «ευέλικτο» χρόνο απασχόλησης, ώστε να ξεφορτωθούν οριστικά τις υπερωρίες κλπ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Υπ. Εργασίας κάνει λόγο για ανεργία της τάξης του 20% (πάνω από ένα εκατ άνεργοι).
Τέλος μετά τις τεράστιες περικοπές αποδοχών στους εργαζόμενους στο δημόσιο και τις ΔΕΚΟ, τα «παπαγαλάκια» έχουν ήδη αρχίσει να προετοιμάζουν το κλίμα για γενικευμένες απολύσεις, κατάργηση της μονιμότητας, νέες περικοπές κλπ. Ο «Καλλικράτης» έρχεται να συνεχίσει την κατεύθυνση των ΣΔΙΤ για ιδιωτικοποίηση έργων, υπηρεσιών και υποδομών και θα ανοίξει το δρόμο για υποχρεωτικές μετατάξεις ακόμα και απολύσεις.
Οι Χημικοί Μηχανικοί στο μάτι του κυκλώνα
Οι Χημικοί Μηχανικοί εμφανίζονται ιδιαίτερα ανασφαλείς στην προοπτική εύρεσης εργασίας σύμφωνα με τις ίδιες έρευνες. Και πώς να μην είναι! Τα στοιχεία είναι κατηγορηματικά: τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και ετεροαπασχόλησης συναντώνται στους Χημικούς Μηχανικούς.
Η κρίση και οι αναδιαρθρώσεις του παραδοσιακού χώρου εργασίας των Χημικών Μηχανικών, δηλαδή της βιομηχανίας -αποτέλεσμα των πολιτικών της απελευθέρωσης του εμπορίου και των αγορών-, η μεταφορά ολόκληρων μονάδων παραγωγής στο Ελντοράντο των Βαλκανίων (και όχι μόνο), έχει οδηγήσει στα αυξημένα ποσοστά ανεργίας και ετεροαπασχόλησης αλλά και σε πολύ χειρότερες εργασιακές συνθήκες για αυτούς που εργάζονται στον τομέα αυτό.
Το γεγονός ότι άλλοι παραδοσιακοί και νέοι τομείς (ενέργεια, περιβάλλον), που αποτελούν εναλλακτικό πεδίο απασχόλησης πολλών συναδέλφων, χωρίς να έχουν όμως τα αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα, επιτείνει την εργασιακή μας υποβάθμιση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ασαφές πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί σχετικά με την ενεργειακή επιθεώρηση των κτηρίων. Στο σχέδιο νόμου που έχει δοθεί προς διαβούλευση προβλέπεται ότι για το εν λόγω έργο τα επαγγελματικά δικαιώματα δεν θα προκύπτουν από το πτυχίο, αλλά από σεμινάρια, εξετάσεις, προϋπηρεσία. Είναι μια απόφαση τομή για τους μηχανικούς και η πρώτη φορά που αφαιρούνται κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα από τα πτυχία μας, αλλά μάλλον όχι και η τελευταία.
Πάνω σε τμήματα του επιστημονικού αντικειμένου των Χημικών Μηχανικών τα προηγούμενα χρόνια έχουν διαμορφωθεί νέοι τομείς καπιταλιστικής κερδοφορίας όπως το βιομηχανικό εμπόριο, οι υπηρεσίες, οι τεχνικές πωλήσεις, όχι μόνο με την χρήση νέων τεχνολογιών αλλά και νέων τεχνικών διαχείρισης έργων. Οι τομείς αυτοί σίγουρα δημιούργησαν ένα νέο παραγωγικό πεδίο επαγγελματικής δραστηριοποίησης για τους μηχανικούς, στους οποίους όμως επικράτησαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Επιπλέον, η μορφή της εργασιακής σχέσης που καθιστά τον μηχανικό σήμερα ευάλωτο απέναντι στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, είναι αυτή που του αφαιρεί και τον θετικό κοινωνικό του ρόλο. Χάνει τον έλεγχο του κοινωνικού χαρακτήρα του επαγγέλματος.
Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει εδώ και χρόνια ο κανόνας για τους νεώτερους κυρίως συναδέλφους που εργάζονται ως «οιωνοί μισθωτών» δηλαδή ως εργαζόμενοι που ενώ υπόκεινται σε όλες τις υποχρεώσεις της εξαρτημένης (μισθωτής) εργασίας παρουσιάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες και αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.
Υπάρχει τρόπος να αντισταθούμε…
Η μαζική συγκρότηση και παρέμβαση των μηχανικών σε κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, έχει κάνει σοβαρά βήματα προόδου σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο όπου αποκλειστικά και μόνο η παρέμβαση γινόταν στους διαταξικούς επιστημονικούς συλλόγους και το ΤΕΕ, που κυριαρχούνται από τις δυνάμεις των εργοδοτών.
Ειδικότερα το Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, τα τελευταία χρόνια, επεδίωξε την ενοποίηση όλων των εργαζομένων τεχνικών στη λογική των κοινών εργατικών συμφερόντων. Επίσης έχει βρεθεί κοντά σε αναρίθμητους συναδέλφους που βρέθηκαν να απειλούνται από την εργοδοτική αυθαιρεσία υπερασπίζοντας τα δικαιώματα τους σε εργασία, ασφάλιση, αποδοχές. Όπως επίσης έχει σταθεί με αγωνιστική αλληλεγγύη σε κάθε απόπειρα των εργοδοτών να απολύσουν συναδέλφους τεχνικούς. Η υπογραφή μάλιστα από το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών συλλογικής σύμβασης, η οποία παρά το ότι μισθολογικά δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό που επιβάλει ο δυσμενής συσχετισμός για το εργατικό κίνημα και ακολουθεί τη σύμβαση του ΣΤΥΕ, έχει πολύ μεγάλη αξία γιατί όχι μόνο τυπικά καλύπτει, αλλά διεκδικεί να εφαρμοστεί στην πράξη για τους εργαζόμενους με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι τα σημαντικότερα προβλήματά της πληττόμενης πλειοψηφίας συναδέλφων δεν μπορούν παρά να λυθούν με αγώνα στους χώρους δουλειάς. Παρεμβαίνουμε σε αυτή την εκλογική μάχη αναγνωρίζοντας ότι η πλειοψηφία των Χημικών Μηχανικών και ιδιαίτερα των νέων αποτελεί όχι προνομιούχο, αλλά πληττόμενο κομμάτι των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Η Αριστερή Συσπείρωση Εργαζομένων Χημικών Μηχανικών συγκροτείται από μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους μηχανικούς εργαζόμενους στη βιομηχανία, στις τεχνικές πωλήσεις, την ενεργεία και το περιβάλλον αλλά και στην έρευνα και την εκπαίδευση.
Τα μέλη της Αριστερής Συσπείρωσης Εργαζομένων Χημικών Μηχανικών έχουμε δώσει μάχες ενάντια στις αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις από τη δεκαετία του ’80 μέχρι και σήμερα, έχουμε πρωτοστατήσει στην συγκρότηση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και έχουμε συμβάλει στο να πάρουν αγωνιστικές θέσεις και αποφάσεις για συντονισμένη δράση πολλά ακόμα πρωτοβάθμια σωματεία του τεχνικού κλάδου και όχι μόνο.
Όλοι μας συμμετέχουμε μέσα από διάφορους δρόμους σε κινήσεις και κινήματα ενάντια στην εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων και της κοινωνικής ζωής, ενάντια στη ληστρική καπιταλιστική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, ενάντια στην κοινωνία φόβου και του «μεγάλου αδελφού», της αστυνομοκρατίας και της καταστολής, εναντία στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, ενάντια στους πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και της συμμετοχής της Ελλάδας σε αυτούς.
Στόχος μας είναι να παρέμβουμε στον ΠΣΧΜ από τη σκοπιά της υπεράσπισης των εργαζόμενων μηχανικών, να θέτουμε τα κρίσιμα πολιτικά ερωτήματα και να απαιτούμε να παίρνει θέση. Η προηγούμενη πλειοψηφία του ΔΣ του ΠΣΧΜ όχι μόνο δεν στάθηκε στο πλευρό των πληττόμενων εργαζόμενων χημικών μηχανικών αλλά αντίθετα κινήθηκε στην κατεύθυνση της υποβάθμισης του ρόλου του συλλόγου, της ανυπαρξίας του σε ζητήματα φλέγοντα που αφορούσαν τον κλάδο μας αλλά και το σύνολο της κοινωνίας, της συνενοχής του συλλόγου σε θέματα που έθετε η κυρίαρχη πολιτική και στην μετατροπή του σε μια εταιρία πανάκριβων σεμιναρίων.
Διεκδικούμε έναν σύλλογο
που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων και ανέργων Χημικών Μηχανικών και θα στηρίζει τα σωματεία τους
που θα σέβεται τον κοινωνικό ρόλο του χημικού μηχανικού και θα υπηρετεί το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας
που δεν θα εκμεταλλεύεται εμπορικά την επιστήμη του χημικού μηχανικού. Αντίθετα θα διοργανώνει δωρεάν σεμινάρια, μακριά από τις μπίζνες των εκπαιδευτικών κέντρων, των εκδηλώσεων και των δημόσιων σχέσεων
που θα παλεύει για την υπεράσπιση και διεύρυνση των επαγγελματικών δικαιωμάτων του χημικού μηχανικου, έξω απο συντεχνιακές λογικές, με διεπιστημονικότητα και συνεργασία μεταξύ όλων των συναδέλφων μηχανικών
που θα οριοθετείται απέναντι στις λογικές απαξίωσης των πτυχίων
ΣΤΙΣ 13/6 ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ – ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκοψε τα μηνιάτικα ΟΛΩΝ των συνταξιούχων από 14 σε 12. Έκλεψε από ανθρώπους που έχουν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές 35 χρόνων, τα χρήματα που τα ταμεία θα τους επέστρεφαν για να περάσουν με αξιοπρέπεια τα τελευταία χρόνια της ζωής τους.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν εγγυήθηκε καν τις κατώτερες συντάξεις του ΟΓΑ και του ΙΚΑ που είναι μικρότερες και από 500 €. Έκοψε και από αυτές 2 μηνιάτικα. Δεν εγγυήθηκε καν το εισόδημα των χαμηλόμισθων δημοσίων υπαλλήλων, κόβωντας και σε αυτούς 2 μισθούς.
Υπερασπίζονται πως αυτή η επιλογή ήταν απαραίτητη στα πλαίσια μιας πολιτικής βελτίωσης των οικονομικών του κράτους. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής μειώνονται οι αποζημιώσεις απόλυσης, αυξάνονται τα όρια απολύσεων και καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα.
Στην πραγματικότητα τα άδικα και σκληρά μέτρα δεν δίνουν λύση.
1. Ποια λύση δίνεται, όταν οι εργοδότες θα απολύουν 4% το μήνα και θα δίνουν αποζημιώσεις για 2%;
2. Ποια λύση δίνεται όταν οι εργοδότες θα μπορούν να εκβιάζουν ατομικά τον κάθε εργαζόμενο με μείωση αποδοχών ή απόλυση;
3. Ποια λύση δίνεται όταν καταργείται η Εθνική Συλλογική Σύμβαση και ο κατώτατος μισθός θα είναι κάτω από 500€;
4. Ποια λύση δίνεται με την αύξηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και τα καύσιμα, με την κατακόρυφη πτώση της κατανάλωσης της αγοραστικής αξίας των μισθών;
Είναι ολοφάνερο ότι δεν επιδιώκουν να εξυγιάνουν τα δημόσια οικονομικά του κράτους που επί δεκαετίες καταλήστευαν, αλλά να μειώσουν το κόστος εργασίας και τις κατακτήσεις του Έλληνα εργαζόμενου. Όχι μόνο τις εργασιακές κατακτήσεις, το ωράριο, τις συλλογικές συμβάσεις, τη σύνταξη, αλλά και τις κοινωνικές κατακτήσεις, την παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση, τους οργανισμούς κοινής ωφέλειας.
Ο στόχος είναι να στηρίξουν τα κέρδη των επιχειρηματιών και των τραπεζών, εφαρμόζοντας πολιτικές που εντείνουν την εκμετάλλευση της εργασίας και ξεπουλώντας ευαίσθητες δημόσιες υποδομές, «φιλέτα» κερδοφορίας και εκμετάλλευσης.
Η υπουργός παιδείας πρόσφατα αναγνώρισε ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα στα κολλέγια. Για να βελτιώσει τα δημόσια οικονομικά ή για να ασκείται το επάγγελμα του μηχανικού χωρίς κατώτατες αμοιβές; Σε συνέχεια της ίδιας λογικής το νέο δημόσιο σχολείο θα στηρίζεται σε εξεφτελισμένους δασκάλους όπως θρασσύτατα και καθ΄υπόδειξη το εντάσσει η λογική της «αυτομόρφωσης των παιδιών», για να θυμηθούμε και το θέμα της έκθεσης στις τελευταίες πανελλαδικές.
Η δημόσια υγεία, πρόνοια και περίθαλψη έχει απαξιωθεί σε όφελος των ιδιωτικών κλινικών. Όταν οι γιατροί και νοσηλευτές διεκδικούν καλύτερες συνθήκες για τους ασθενείς, οι πληρωμένοι κοντυλοφόροι των ΜΜΕ τους χαρακτηρίζουν «συντεχνία» και ρετιρέ.
Όλοι οι οργανισμοί κοινής ωφελείας έχουν περάσει στα χέρια «επενδυτών». Έτσι αποκαλούμε πια τους οικονομικούς καρχαρίες. Ο ΟΤΕ σε «επενδυτές», η ΔΕΗ σε «επενδυτές», το φυσικό αέριο σε «επενδυτές», οι εταιρείες ύδρευσης σε «επενδυτές», ο ΟΣΕ σε «επενδυτές», οι αερομεταφορές σε «επενδυτές», τα λιμάνια σε «επενδυτές», τα αποθεματικά των ταμείων σε «επενδυτές».
«Επενδυτές» στη γλώσσα του ΠΑΣΟΚ σημαίνει C4I, στη γλώσσα της Ν.Δ. σημαίνει τοξικά ομόλογα και στην κοινή τους διάλεκτο σημαίνει Siemens (ή μήπως Miesens ;)
Τα δημόσια οικονομικά της χώρας δεν βελτιώνονται έτσι. Τα οικονομικά των δύο κομμάτων βελτιώνονται και φυσικά του κεφαλαίου. Αποδεικνύεται καθημερινά από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ για την «φορολογία» τραπεζών, εφοπλιστών και βιομηχάνων.
Στην κατοχή τους έλεγαν δοσίλογους
Το ΠΑΣΟΚ αφού κορόιδεψε, άλλα λέγοντας προεκλογικά και άλλα πράτοντας στην συνέχεια, σήμερα αναζητά συναίνεση για να περάσει τα μέτρα. Αυτοί που προσφέρουν συναίνεση στην κυβέρνηση του ΔΝΤ έχουν εξίσου εγκληματικές ευθύνες απέναντι στους εργαζόμενους.
Ποιος όμως προσφέρει συναίνεση και στήριξη στην οικονομική κατοχή της Ελλάδας;
1. τα ΜΜΕ που ουρλιάζουν για την ανάγκη ακόμα πιο σκληρών μέτρων. Τα ΜΜΕ που δυσφημούν και συκοφαντούν κάθε κοινωνική διεκδίκηση, που αποκρύπτουν τις πράξεις αντίστασης του ελληνικού λαού, που ασελγούν πάνω στη μνήμη νεκρών εργαζόμενων για να πετύχουν το σκοπό τους. Την ιδεολογική τρομοκράτηση της κοινωνίας, την επιβολή του «μονόδρόμου» του Συμφώνου Σταθερότητας.
2. το ΛΑΟΣ και η Μπακογιάννη
3. ένα μέρος της συνδικαλιστικής βάσης του ΠΑΣΟΚ. Και δεν είναι μόνο ο Παναγόπουλος. Σε κάθε σωματείο, σε κάθε σύλλογο, υπάρχουν πολλοί μικροί, αλλά και ισάξιοι Παναγόπουλοι. Όλοι αυτοί που εκφυλίζοντας την έννοια της συμμετοχής στα κοινά, εκπροσωπούν συμφέροντα ημετέρων, εκβιάζουν την πολιτική στήριξη του απλού εργαζόμενου που βρίσκεται στην ανάγκη τους, τάζοντας δουλειές και ωφέλη. Ενώ ταυτόχρονα, προβάλλουν προκλητικά τον πολυτελή ιδωτικό τους βίο, την ίδια στιγμή που η κοινωνική πλειοψηφία ρημάζεται από τις συνέπειες των επιλογών τους, την πολιτική που τους επιτρέπει να διαπλέκονται και να πλουτίζουν.
Ο χώρος των μηχανικών πλήτεται σήμερα ανεπανόρθωτα
Η πολιτική που ασκείται δεκαετίες τώρα και έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο πολλούς συναδέλφους, ιδιαίτερα τους νέους, ολοκληρώνεται σήμερα με μια συνολική επίθεση. Η νέα φορολογική πραγματικότητα για τους εργαζόμενους μηχανικούς (είτε μισθωτούς, είτε με ΔΠΥ), η περεταίρω υποβάθμιση του ταμείου ασφάλισης με το ταμείο στο οποίο υπάγονται οι μηχανικοί να «αδειάζει» συνεχώς προς όφελος της Τράπεζας Αττικής και η αποδέσμευση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο μας, σηματοδοτούν μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο επάγγελμα.
Οι αλλαγές στο φορολογικό καθεστώς θα έχουν πολλαπλές επιπτώσεις στα χαμηλά αμειβόμενα στρώματα των μηχανικών (νέοι μηχανικοί, μισθωτοί με ΔΠΥ, αυτοαπασχολούμενοι) γιατί με την κατάργηση των φορολογικών συντελεστών (τεκμαρτών) θα επαναφέρει τους μηχανικούς στην κατάσταση της συνεχούς αμφισβήτησης των βιβλίων τους και του εισοδήματός τους από τις φορολογικές αρχές. Επιπλέον οι χιλιάδες συνάδελφοι μηχανικούς που δουλεύουν με «μπλοκάκι» και είναι «οιωνοί» μισθωτοί, η επιστροφή φόρου (όταν την παίρνουν από τον εργοδότη) δεν αποτελεί bonus ή επιπλέον ενίσχυση, αλλά ουσιαστικά το συμπλήρωμα του μηνιάτικου πολλαπλασιασμένο επί 12 για να φτάσουν τη σύμβαση.
Η συνέχεια όλων των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων είναι πλέον πολύ κοντά και έχει προδιαγραφεί. Νέες ενοποιήσεις Ταμείων, με το ΤΣΜΕΔΕ να γίνεται πρώτα ΕΤΑΑ και μετά ΟΑΕΕ με στόχο πάντα τα αποθεματικά του, αυξήσεις στα όρια ηλικίας, μεγάλες μειώσεις συντάξεων μέσω της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού από την τελευταία πενταετία στο σύνολο του εργάσιμου βίου. Μα πάνω από όλα διάλυση όποιου κοινωνικού και δημόσιου χαρακτήρα έχει απομείνει στην ασφάλιση και μετατροπή της σε πλήρως ανταποδοτική – κεφαλαιοποιητική. Όλες οι μέχρι τώρα ηγεσίες του ΤΕΕ (και η πλειοψηφία των παρατάξεων) έχουν συναινέσει στις πολιτικές αυτές με πιο χαρακτηριστικές και πρόσφατες στιγμές τη στήριξη του Ν.3518/06 και την κλοπή των αποθεματικών μέσω της «επένδυσης» στην Τράπεζα Αττικής.
Για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα θα αμφισβητηθούν ευθέως οι Συλλογικές Συμβάσεις, θα υπάρχει πίεση για απελευθέρωση των απολύσεων, για αύξηση της απασχόλησης μέσω τετραημέρου, για απασχόληση χωρίς ασφάλιση, για επέκταση της δουλοπαροικίας των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων, για «ευέλικτο» χρόνο απασχόλησης, ώστε να ξεφορτωθούν οριστικά τις υπερωρίες κλπ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Υπ. Εργασίας κάνει λόγο για ανεργία της τάξης του 20% (πάνω από ένα εκατ άνεργοι).
Τέλος μετά τις τεράστιες περικοπές αποδοχών στους εργαζόμενους στο δημόσιο και τις ΔΕΚΟ, τα «παπαγαλάκια» έχουν ήδη αρχίσει να προετοιμάζουν το κλίμα για γενικευμένες απολύσεις, κατάργηση της μονιμότητας, νέες περικοπές κλπ. Ο «Καλλικράτης» έρχεται να συνεχίσει την κατεύθυνση των ΣΔΙΤ για ιδιωτικοποίηση έργων, υπηρεσιών και υποδομών και θα ανοίξει το δρόμο για υποχρεωτικές μετατάξεις ακόμα και απολύσεις.
Οι Χημικοί Μηχανικοί στο μάτι του κυκλώνα
Οι Χημικοί Μηχανικοί εμφανίζονται ιδιαίτερα ανασφαλείς στην προοπτική εύρεσης εργασίας σύμφωνα με τις ίδιες έρευνες. Και πώς να μην είναι! Τα στοιχεία είναι κατηγορηματικά: τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και ετεροαπασχόλησης συναντώνται στους Χημικούς Μηχανικούς.
Η κρίση και οι αναδιαρθρώσεις του παραδοσιακού χώρου εργασίας των Χημικών Μηχανικών, δηλαδή της βιομηχανίας -αποτέλεσμα των πολιτικών της απελευθέρωσης του εμπορίου και των αγορών-, η μεταφορά ολόκληρων μονάδων παραγωγής στο Ελντοράντο των Βαλκανίων (και όχι μόνο), έχει οδηγήσει στα αυξημένα ποσοστά ανεργίας και ετεροαπασχόλησης αλλά και σε πολύ χειρότερες εργασιακές συνθήκες για αυτούς που εργάζονται στον τομέα αυτό.
Το γεγονός ότι άλλοι παραδοσιακοί και νέοι τομείς (ενέργεια, περιβάλλον), που αποτελούν εναλλακτικό πεδίο απασχόλησης πολλών συναδέλφων, χωρίς να έχουν όμως τα αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα, επιτείνει την εργασιακή μας υποβάθμιση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ασαφές πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί σχετικά με την ενεργειακή επιθεώρηση των κτηρίων. Στο σχέδιο νόμου που έχει δοθεί προς διαβούλευση προβλέπεται ότι για το εν λόγω έργο τα επαγγελματικά δικαιώματα δεν θα προκύπτουν από το πτυχίο, αλλά από σεμινάρια, εξετάσεις, προϋπηρεσία. Είναι μια απόφαση τομή για τους μηχανικούς και η πρώτη φορά που αφαιρούνται κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα από τα πτυχία μας, αλλά μάλλον όχι και η τελευταία.
Πάνω σε τμήματα του επιστημονικού αντικειμένου των Χημικών Μηχανικών τα προηγούμενα χρόνια έχουν διαμορφωθεί νέοι τομείς καπιταλιστικής κερδοφορίας όπως το βιομηχανικό εμπόριο, οι υπηρεσίες, οι τεχνικές πωλήσεις, όχι μόνο με την χρήση νέων τεχνολογιών αλλά και νέων τεχνικών διαχείρισης έργων. Οι τομείς αυτοί σίγουρα δημιούργησαν ένα νέο παραγωγικό πεδίο επαγγελματικής δραστηριοποίησης για τους μηχανικούς, στους οποίους όμως επικράτησαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Επιπλέον, η μορφή της εργασιακής σχέσης που καθιστά τον μηχανικό σήμερα ευάλωτο απέναντι στους εκβιασμούς της εργοδοσίας, είναι αυτή που του αφαιρεί και τον θετικό κοινωνικό του ρόλο. Χάνει τον έλεγχο του κοινωνικού χαρακτήρα του επαγγέλματος.
Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει εδώ και χρόνια ο κανόνας για τους νεώτερους κυρίως συναδέλφους που εργάζονται ως «οιωνοί μισθωτών» δηλαδή ως εργαζόμενοι που ενώ υπόκεινται σε όλες τις υποχρεώσεις της εξαρτημένης (μισθωτής) εργασίας παρουσιάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες και αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.
Υπάρχει τρόπος να αντισταθούμε…
Η μαζική συγκρότηση και παρέμβαση των μηχανικών σε κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, έχει κάνει σοβαρά βήματα προόδου σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο όπου αποκλειστικά και μόνο η παρέμβαση γινόταν στους διαταξικούς επιστημονικούς συλλόγους και το ΤΕΕ, που κυριαρχούνται από τις δυνάμεις των εργοδοτών.
Ειδικότερα το Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, τα τελευταία χρόνια, επεδίωξε την ενοποίηση όλων των εργαζομένων τεχνικών στη λογική των κοινών εργατικών συμφερόντων. Επίσης έχει βρεθεί κοντά σε αναρίθμητους συναδέλφους που βρέθηκαν να απειλούνται από την εργοδοτική αυθαιρεσία υπερασπίζοντας τα δικαιώματα τους σε εργασία, ασφάλιση, αποδοχές. Όπως επίσης έχει σταθεί με αγωνιστική αλληλεγγύη σε κάθε απόπειρα των εργοδοτών να απολύσουν συναδέλφους τεχνικούς. Η υπογραφή μάλιστα από το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών συλλογικής σύμβασης, η οποία παρά το ότι μισθολογικά δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό που επιβάλει ο δυσμενής συσχετισμός για το εργατικό κίνημα και ακολουθεί τη σύμβαση του ΣΤΥΕ, έχει πολύ μεγάλη αξία γιατί όχι μόνο τυπικά καλύπτει, αλλά διεκδικεί να εφαρμοστεί στην πράξη για τους εργαζόμενους με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι τα σημαντικότερα προβλήματά της πληττόμενης πλειοψηφίας συναδέλφων δεν μπορούν παρά να λυθούν με αγώνα στους χώρους δουλειάς. Παρεμβαίνουμε σε αυτή την εκλογική μάχη αναγνωρίζοντας ότι η πλειοψηφία των Χημικών Μηχανικών και ιδιαίτερα των νέων αποτελεί όχι προνομιούχο, αλλά πληττόμενο κομμάτι των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Η Αριστερή Συσπείρωση Εργαζομένων Χημικών Μηχανικών συγκροτείται από μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους μηχανικούς εργαζόμενους στη βιομηχανία, στις τεχνικές πωλήσεις, την ενεργεία και το περιβάλλον αλλά και στην έρευνα και την εκπαίδευση.
Τα μέλη της Αριστερής Συσπείρωσης Εργαζομένων Χημικών Μηχανικών έχουμε δώσει μάχες ενάντια στις αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις από τη δεκαετία του ’80 μέχρι και σήμερα, έχουμε πρωτοστατήσει στην συγκρότηση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και έχουμε συμβάλει στο να πάρουν αγωνιστικές θέσεις και αποφάσεις για συντονισμένη δράση πολλά ακόμα πρωτοβάθμια σωματεία του τεχνικού κλάδου και όχι μόνο.
Όλοι μας συμμετέχουμε μέσα από διάφορους δρόμους σε κινήσεις και κινήματα ενάντια στην εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων και της κοινωνικής ζωής, ενάντια στη ληστρική καπιταλιστική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, ενάντια στην κοινωνία φόβου και του «μεγάλου αδελφού», της αστυνομοκρατίας και της καταστολής, εναντία στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, ενάντια στους πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και της συμμετοχής της Ελλάδας σε αυτούς.
Στόχος μας είναι να παρέμβουμε στον ΠΣΧΜ από τη σκοπιά της υπεράσπισης των εργαζόμενων μηχανικών, να θέτουμε τα κρίσιμα πολιτικά ερωτήματα και να απαιτούμε να παίρνει θέση. Η προηγούμενη πλειοψηφία του ΔΣ του ΠΣΧΜ όχι μόνο δεν στάθηκε στο πλευρό των πληττόμενων εργαζόμενων χημικών μηχανικών αλλά αντίθετα κινήθηκε στην κατεύθυνση της υποβάθμισης του ρόλου του συλλόγου, της ανυπαρξίας του σε ζητήματα φλέγοντα που αφορούσαν τον κλάδο μας αλλά και το σύνολο της κοινωνίας, της συνενοχής του συλλόγου σε θέματα που έθετε η κυρίαρχη πολιτική και στην μετατροπή του σε μια εταιρία πανάκριβων σεμιναρίων.
Διεκδικούμε έναν σύλλογο
που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων και ανέργων Χημικών Μηχανικών και θα στηρίζει τα σωματεία τους
που θα σέβεται τον κοινωνικό ρόλο του χημικού μηχανικού και θα υπηρετεί το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας
που δεν θα εκμεταλλεύεται εμπορικά την επιστήμη του χημικού μηχανικού. Αντίθετα θα διοργανώνει δωρεάν σεμινάρια, μακριά από τις μπίζνες των εκπαιδευτικών κέντρων, των εκδηλώσεων και των δημόσιων σχέσεων
που θα παλεύει για την υπεράσπιση και διεύρυνση των επαγγελματικών δικαιωμάτων του χημικού μηχανικου, έξω απο συντεχνιακές λογικές, με διεπιστημονικότητα και συνεργασία μεταξύ όλων των συναδέλφων μηχανικών
που θα οριοθετείται απέναντι στις λογικές απαξίωσης των πτυχίων
ΣΤΙΣ 13/6 ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ – ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)